论鄂尔多斯东北部的资源开发与环境整治

本文是从资源开发条件的评价入手，揭示所出现的环境问题，并提出建立人工高效开发－整治型的综合模式结构，以便持续稳定地协调好资源开发与环境整治的关系，促进这里的经济发展。     

全球变暖对鄂尔多斯地区水文情势影响的初步分析

本文在分析鄂尔多斯地区历史时期（全新世高温期、千年尺度、近四十年）气候冷暖与干湿情景的基础上，着重讨论了未来全球变暖对区域水文情势的影响。     

河北丰宁坝上土地沙漠化现状及其综合整治的研究

河北丰宁坝上的土地沙漠化主要表现在：①旱作农田的土壤风蚀。②缓起伏沙质草场的退化。③河滩低湿草地的退化。④丘陵山地阳坡的侵蚀沙化。综合整治的总方针是加强天然草原植被的合理管护与人工饲草饲料基地建设，建立综合防护林体系。     

河套灌区粮食作物分层种植超吨粮田小气候生态效应研究

本文采用一元二次回归分析方法，对黄河河套灌区超吨粮田不同层次的光温风分布状况进行了定量分析，求算了三因子在不同层次的最佳指标值Ｘ１及其相应的期望产量值Ｙ＿（ｍａｘ）。鉴于植株２／３处光温风分布综合反映了群体结构的生产潜力，故组建了２／３层次的多元非线性复合小气候效应模型。给出了亩产１２５０．０公斤的超吨粮理论指标。指出实现这一理论产量的关键，是广泛推广玉米催芽栽培技术。     

塔里木盆地地表水化学特征及在人类活动影响下的变化

本文在阐述塔里木盆地地表水化学时空分布规律的基础上，分析近几十年由于人类活动对地表水化学变化的影响。特别是修建大型引水工程和大规模农垦对地表水化学特征有很大影响，其中变化最突出的是塔里木河和博斯腾湖。     

棉田使用氰戊菊酯与棉蚜再猖獗

氰戊菊酯的复配剂－丰收菊酯，对棉田天敌和棉蚜均有极强的杀伤力，从而同时将它们降到低水平上，蚜量显著小于对照。对照区没有药剂的控蚜作用，但在于敌作用下，蚜量上升后又下降，没能形成很大的群体。由于抗药性的发展，氰戊菊酯已不能控制棉蚜数量，又对棉田主要天敌有极强的杀伤力，以致使用后棉蚜在不能被药剂杀死的同时也推动了天敌的控制，造成再猖獗。     

几种实验条件对蚁狮种群密度分布的影响

为了达到蚁狮的合理人工饲养，进行了不同饲食频率，不同饲养密度，不同沙粒粗细度三种条件各自对蚁狮种群密度分布的影响实验，结论是： １不同的饲食频率不影响蚁狮的种群密度分布，在经过几天调整后，其分布趋于稳定。其平均拥挤度２龄大于３龄。２加大幼虫密度对分布的影响表明，每头３龄幼虫适宜的占据面积为４０ｃｍ＾２左右，２龄为３０ｃｍ＾２左右。     

寄生玉米的6种腐霉及其致病性研究

 从国内12省、自治区、直辖市玉米植株上分离出腐霉菌菌株,依据形态特征、培养性状、生长抑制温度,以及产生的有性与无性器官,鉴别出6个腐霉种:棘腐霉(Pythium acanthicum Drechsler),瓜果腐霉(P.aphanidermatum(Edson)Fitzpatrick),强雄腐霉(P. arrhenomanes Drechsler),禾生腐霉(P.graminicola Subramaniam),肿囊腐霉(P.inflatum Matthews),寡雄腐霉(P.oligandrum Drechsler),其中肿囊腐霉出现频率高,分布广泛。回接玉米表明,腐霉能够侵染玉米并引起病害,肿囊腐霉、禾生腐霉、强雄腐霉、棘腐霉是玉米青枯病的重要致病菌;瓜果腐霉能够引起玉米中部茎节腐烂;寡雄腐霉虽寄生玉米,但对玉米成株无致病力。     

一种昆虫病原线虫共生菌的分离鉴定及致病性研究

从广东省阳江县的土壤中,分离到一种病原斯氏线虫(Steinernema sp.8503),从线虫3龄幼虫体,又分离出8503菌株。此菌为共生菌,革兰氏阴性、非孢子型杆菌,2.0～12.0×0.6～1.3微米,鞭毛为周毛,硝酸盐不产生亚硝酸盐,过氧化氢酶阴性,脲素酶阴性,磷酸脂酶阴性,卵磷酯酶阳性,七叶苷水解阳性,不具荧光,对昆虫有致病性,从一系列的生化特性和线虫的带菌率、细菌囊和细菌的形状、分布等检查,此菌为大肠杆菌科的Xenorhabdus nemalophilus。对促进线虫在人工培养基的繁殖,提高线虫的产量和毒力均有一定的价值。     

Use of carbendazim and carbendazim-resistant yeasts to create different yeast densities on wheat leaves for field studies on biological control

Phyllosphere yeasts may play an important role in suppressing necrotrophic pathogens. In a randomized block design, yeast densities on flag leaves and second leaves of field-grown wheat were left unchanged (D), or were lowered by sprayings with carbendazim (A), or were raised by sprayings with a mixture ofSporobolomyces roseus, Cryptococcus laurentii var.flavescens and nutrients (B), or with carbendazim, carbendazim-resistantS. roseus andC. laurentii var.flavescens and nutrients (C). The application of carbendazim to plots A and C would avoid a biased interference of carbendazim due to other effects than reducing the natural yeast population. Prolonged differences in yeast density would be reflected in differences in severity of diseases caused by carbendazim-insensitive necrotrophic pathogens.Both treatments B and C enhanced the yeast density about 10-fold at the beginning of leaf colonization, 2 to 3 weeks after leaf emergence. Untreated leaves (D), however, were rapidly leaves. Initially, the yeasts were suppressed by carbendazim (A). However, progressively the yeast population consisted of carbendazim-resistant strains which made the carbendazim sprayings ineffective. Therefore, the substantial differences in yeast density were of limited duration. The effect of the treatments on naturally occurringMycosphaerella graminicola (anam.Septoria tritici), Puccinia recondita f. sp.tritici and the total necrotic leaf area (D-value) is discussed.Samenvatting Fyllosfeergisten kunnen misschien een belangrijke rol spelen in de onderdrukking van necrotrofe pathogenen. In een blokkenproef werd de dichtheid van gisten op vlagbladeren en tweede bladeren niet beïvvloed (D) of verlaagd door bespuitingen met carbendazim (A), of verhoogd door bespuitingen met een mengsel van gisten (Sporobolomyces roseus enCryptococcus laurentii var.flavescens en voedingsstoffen (B), of met een mengsel van carbendazim, carbendazim-resistenteS. roseus enC. laurentii var.flavescens en voedingsstoffen (C). De grootste verschillen in dichtheden van de gistpopulaties werden verwacht tussen de behandelingen A en B of C. Door alle veldjes A en C met carbendazim te behandelen wordt een eenzijdig effect van carbendazim, berustend op andere eigenschappen dan de onderdrukking van de natuurlijke gistpopulatie, voorkomen. Langdurige verschillen in de populatiedichtheden van de gisten zouden weerspiegeld kunnen worden in verschillen in aantasting door carbendazimongevoelige necrotrofe pathogenen.Aan het begin van de bladkolonisatie door gisten, 2 tot 3 weken na het verschijnen van het blad, leidde zowel behandeling B als C tot, een 10-voudige verhoging van de gistdichtheid. De onbehandelde bladeren (D) werden echter spoedig door de van nature voorkomende gisten gekoloniseerd en het verschil tussen de onbehandelde en met gist bespoten bladeren werd snel kleiner. Aanvankelijk werden de gisten door carbendazim (A) onderdrukt. Geleidelijk bestond de gistpopulatie echter uit carbendazim-resistente stammen, zodat de carbendazim bespuitingen nauwelijks meer effect hadden. Hierdoor werden grote verschillen in gistdichtheden niet langdurig gerealiseerd. Het effect van de behandelingen op de natuurlijke infectie doorMycosphaerella graminicola (anam.Septoria tritici), Puccina recondita f. sp.tritici en op het totale dode bladoppervlak (D-waarde) wordt besproken.