鹿角托盘总蛋白的提取工艺研究

[目的]优化鹿角托盘总蛋白提取工艺。[方法]以总蛋白得率为评价指标,采用单因素试验和正交试验设计优选最佳提取工艺。[结果]最佳提取工艺为：用含0.3mol/LNaCl,20mmol/LNa2HPO4缓冲液（pH值为9）提取,料液比为1：15,提取时间为24h,提取3次。在此工艺条件下,总蛋白得率达10%以上。[结论]试验优选出的工艺稳定、合理、可行。     

活性炭对柴油机尾气吸附机理及其行为研究

柴油车排放尾气严重污染环境并危害人类健康，其净化技术一直是人们研究的热点问题。基于各种活性炭的尘埃吸附性及气体通透性．研究了不同量活性炭在非催化条件下对尾气的吸附机理及行为。试验结果表明：各种活性炭对柴油机尾气排放物吸附作用较为明显：煤质活性炭对于尾气排放物吸附作用要强于椰壳活性炭碳，且对尾气排放降低程度最大、经济性最好用量在400g左右。     

基于线性回归的分析河流径流量的数学模型

运用统计学中的回归分析方法,建立了河流年径流量与年平均降水量及年平均饱和差的线性回归模型,统计分析结果显示二者是影响河流年径流量的因素,并通过数据比较表明该模型是合理的。     

豫东地区能源型甘薯品种的筛选

为选育适合豫东地区自然条件的高产高淀粉型甘薯品种,在河南省商丘市进行了生产试验,并测定各品种的鲜薯产量、薯干产量、干物质量、淀粉率及主要病虫害抗性。结果表明:徐薯22、商薯19和金玉3种能源生产专用型甘薯品种能更好地适应当地条件,其淀粉含量比当地主栽品种豫薯9号提高10%左右,产量提高5%～10%。大力发展能源型甘薯种植能使农民增收,使用生物质能源可有效减轻大气污染,经济效益、社会效益和生态效益明显。     

风砂土白萝卜3414肥料试验

从2010 ～2012年连续3年开展30项白萝卜3414田间肥效试验,结果表明：在试验条件下,白萝卜每667 m2最佳经济施肥量N、P2O5、K2O分别为9.50 kg、3.55 kg和15.94 kg,N：P2O5∶ K2O为1∶0.37∶1.68.     

威灵仙酒炙提取工艺研究

以威灵仙根部为原料,采用黄酒用量、干燥条件、提取时间三因素,三水平的L9（34）正交试验设计,以水煎物干膏提取率、薄层层析检测威灵仙中的三萜皂苷为主要考核指标。结果表明：黄酒用量对威灵仙总皂苷提取率有极显著影响,烘干条件有显著影响,提取时间对试验结果影响不显著,表明影响因素最大的是黄酒用量,其次是干燥条件。     

2009年沈阳市水稻新品种区域试验

【目的】筛选适合沈阳市大面积种植的高产、稳产、优质、高抗水稻品种。【方法】对沈阳市引进的11个水稻品种进行对比种植，考察了生育期和成熟期植株及穗粒特性，鉴定丰产性、抗逆性及适应性等方面。【结果】11个引进品种中，7个比对照品种有增产，其中辽星1号和辽星15号产量较高，东亚2100和辽星20号抗性较强。【结论】筛选出产量较高和抗性较强的辽星1号等4个品种，进一步进行区域推广、示范。     

海南不同地区香蕉假茎象甲对几种杀虫剂的敏感性测定

采用虫体浸渍法，测定了海南澄迈和儋州两地的香蕉假茎象甲成虫对480克/升毒死蜱EC、77.5%敌敌畏EC、40%辛硫磷EC、40%丙溴磷EC、25%丙溴?辛硫磷EC、20%三唑磷EC等6种杀虫剂对的敏感性。结果表明，6种药剂对澄迈和儋州两地区的香蕉假茎象甲的毒力大小顺序相同，毒死蜱＞丙溴?辛硫磷＞丙溴磷＞三唑磷＞敌敌畏＞辛硫磷；儋州地区的香蕉假茎象甲对6种药剂的敏感性均高于澄迈地区。     

几种杀螨剂对3种叶螨的毒力比较

作者于 1 996年对二斑叶螨 (TetranychusurticaeKoch)、朱砂叶螨 [T .cinnabarinus(Boisdural) ]和山楂叶螨 (T .viennensisZacher)进行了三氯杀螨醇、甲氰菊酯、哒螨酮、霸螨灵等 4种杀螨剂的毒力测定 ,并对 3种叶螨在LC50 和LC95水平上 ,比较了相互之间的毒力差别。结果表明 ,二斑叶螨的毒力最高 ,朱砂叶螨次之 ,山楂叶螨毒力最低。     

Reactions on Nicotiana species to potato viruses A,X and Y and tobacco mosaic virus in relation to their taxonomy and geographical origin

When testing the response of species of the genusNicotiana to 14 isolates of potato viruses A (PVA), X (PVX) and Y (PVY) and tobacco mosaic virus (TMV), sections and section parts of the genus could be divided into five groups according to the overall reaction of their species. Species from arid regions of australia and belonging to the sectionSuaveolentes (subgenusPetunioides) were most sensitive and least resistant, whereas the sectionsPaniculatae (subgenusRustica),Tomentosae (Tabacum) andNoctiflorae (Petunioides) appeared least sensitive and most resistant. Sixty-one percent of the accessions of the latter sections proved resistant to at least two of the viruses. The most resistant species have their main geographical distribution in the central Andes (southern Peru, Bolivia and north-western Argentina), where the viruses may have originated. One other resistant species wasN. africana (Suaveolentes) indigenous to south-western Africa. The most sensitive American sections, viz.Genuinae (Tabacum) andTrigonophyllae, Alatae, Acuminatae andBigelovianae (Petunioides), were generally more sensitive than species of theSuaveolentes section from outside the arid regions of Australia. The remaining part of the genus, viz. the American sectionsThyrsiflorae andRusticae (Rustica) andUndulatae, Repandea andNudicaules (Petunioides) was intermediate between the latter group ofSuaveolentes species and the resistant group of sections with regard to sensitivity and resistance, but had a high rate of tolerance to PVA, PVX and PVY and of hypersensitivity-associated resistance to TMV. The results indicate that the viral respons in the genusNicotiana is mainly determined geographically and to a lesser extent taxonomically.Samenvatting Na inoculatie van een grote collectieNicotiana-soorten met 14 isolaten van de aardappelvirussen A (PVA), X (PVX) en Y (PVY) en tabaksmozaïekvirus (TMV), konden de secties of sectiedelen van het genus op basis van de gemiddelde reactie van hun soorten in vijf groepen worden verdeeld. Soorten uit Australische woestijngebieden en taxonomisch behorend tot de sectieSuaveolentes (subgenusPetunioides) bleken het meest gevoelig en het minst resistent, terwijl de sectiesPaniculatae (subgenusRustica),Tomentosae (Tabacum) enNoctiflorae (Petunioides) het minst gevoelig en het meest resistent waren. Van de collectienummers van de laatstgenoemde secties bleek 61% resistentie tegen minstens twee van de virussen te bezitten. De meest resistente soorten hebben hun verspreidingsgebied vooral in het centrale deel van het Andesgebergte (het zuidelijk deel van Peru, Bolivia en noord-westelijk Argentinië). Mogelijk is dit het ontstaansgebied van deze virussen. De einge andere resistente soort wasN. africana (Suaveolentes) uit zuid-westelijk Afrika. De meest gevoelige Amerikaanse secties, te wetenGenuinae (Tabacum) enTrigonophyllae, Alatae, Acuminatae enBigelovianae (Petunioides), waren gemiddeld gevoeliger danSuaveolentes-soorten die niet uit de Australische woestijnen afkomstig zijn. Het resterende deel van het genus, bestaande uit de Amerikaanse sectiesThyrsiflorae enRusticae (Rustica) enUndulatae, Repandae enNudicaules (Petunioides), stond met betrekking tot gevoeligheid en resistentie tussen laatstgenoemd deel van de sectieSuaveolentes en de groep resistente secties in, maar vertoonde in hoge mate tolerantie voor PVA, PVX en PVY en met overgevoeligheid samengaande resistentie voor TMV. Uit de resultaten blijkt dat de reacties van het genusNicotiana op virussen vooral geografisch bepaald zijn en in mindere mate taxonomisch.