Purification and some properties of pea leafroll virus

Pea leafroll virus (PeLRV) was purified from infected pea plants using polyethylene glycol precipitation of crude extracts followed by clarification with chloroform-butanol, differential centrifugation and density-gradient centrifugation. Higher yields of virus were obtained from roots than from shoots. The A260/A280 was 1.83. Particles were isometric with a diameter of 27 nm in preparations stained with uranyl acetate.An antiserum with a homologous titre of 1/512 in gel-diffusion tests was prepared. PeLRV was precipitated by antisera to soybean dwarf virus and beet western yellows virus but did not react with antiserum to a New Zealand strain of barley yellow dwarf virus.Polyacrylamide gel electrophoresis of disrupted virions revealed a single RNA component with a relative molecular mass of about 2.4×10⁶ and a single polypeptide with a relative molecular mass of 30–35×10³.Samenvatting Erwtetopvergelingsvirus (PeLRV) werd gezuiverd uit geïnfecteerde erwteplanten met behulp van polyethyleenglycolprecipitatie uit ruwe extracten, gevolgd door klaren met chloroform en butanol, differentiëel centrifugeren en scheiden op dichtheidsgradiënten. Uit wortels werden hogere virusopbrengsten verkregen dan uit scheuten (Fig. 1). Het virus bereikte een evenwicht in één band bij evenwichtscentrifugering in Cs₂SO₄ (Fig. 2). De zweefdichtheid bedroeg 1,32×10³ kg/m³. De A260/A280 was 1,83 (Fig. 3). In met uranylacetaat gekleurde preparaten waren de deeltjes isometrisch met een diameter van 27 nm (Fig. 4).Er werd een antiserum bereid dat een homologe titer van 1/512 in de geldiffusietoets had. PeLRV reageerde zowel in de immune density-gradient-toets (Fig. 5) als in de gel-diffusietoets met antisera tegen soybean dwarf virus en slavergelingsvirus (beet western yellows virus), maar het reageerde niet met een Nieuwzeelandse stam van het gerstevergelingsvirus.Polyacrylamide-gelelektroforese van gedissocieerd virus toonde de aanwezigheid aan van één RNA-component met een relatieve moleculaire massa van 2,4×10⁶ en één eiwitcomponent met een relatieve moleculaire massa van 30–35×10³ (Fig. 6).Guest research worker, Plant Diseases Division, DSIR, Private Bag, Christchurch, New Zealand. With financial support of the International Agricultural Centre, Wageningen, and the Ministry of Education and Science, The Hague.