Characterization of a carlavirus in elderberry (Sambucus spp.)

A carlavirus was isolated fromSambucus racemosa andS. nigra in the Netherlands. The virus was sap-transmissible and capable of infecting 14 out of 58 plant species and cultivars tested, causing symptoms in five of them. It was also transmitted byMyzus persicae at a low rate. Dilution end-point was 10^–3–10^–4, thermal inactivation at 70–75°C and ageing in vitro 2–4 days. The virus had a sedimentation coefficient of 155 S and molecular weight of capsid protein subunits of 31 000 dalton. The average buoyant density of the four isolates used was 1.315 g/cm³. The virus particles had an average normal length of 678 nm and a width of approximately 12 nm. In ultrathin sections of leaf tissue ofS. racemosa Plumosa Aurea bundles of virus particles were observed in the cytoplasm. Close serological relationship was found to a virus isolated from elderberry in Britain and a distant relationship to carnation latent virus. In its reaction on host plants and its persistence in crude sap it also resembled the former virus, originally code-named elderberry virus A. We propose the name elderberry carlavirus for it.Samenvatting Een carlavirus werd geïsoleerd uitSambucus racemosa enS. nigra in Nederland. Het virus kon met sap worden overgebracht en was in staat 14 van de 58 getoetste plantesoorten en-cultivars te infecteren waarbij op vijf van deze symptomen verschenen. Ook metMyzus persicae vond overdracht plaats, zij het in beperkte mate. De verdunningsgrens was 10^–3–10^–4, de inactiveringstemperatuur 70–75°C en de houdbaarheid in vitro 2–4 dagen. Het virus had een sedimentatiecoëfficiënt van 155 S en het molecuulgewicht van de structuurelementen van het capside-eiwit bedroeg 31 000 dalton. De deeltjes van de vier gebruikte isolaten hadden een gemiddelde zweefdichtheid van 1,315 g/cm³. De gemiddelde normale lengte van de virusdeeltjes bedroeg 678 nm bij een breedte van ongeveer 12 nm. In ultradunne coupes van bladweefsel vanS. racemosa Plumosa Aurea werden bundels draadvormige virusdeeltjes waargenomen in het cytoplasma. Het virus vertoonde een zeer sterke serologische verwantschap met een virus uit vlier geïsoleerd in Groot-Brittannië en een geringe verwantschap met het anjer-latenvirus. In zijn reactie op waardplanten en zijn eigenschappen in ruw sap vertoonde het ook veel gelijkenis met eerstgenoemd virus, in de literatuur vermeld onder de code-naam elderberry virus A. We stellen voor de naam carlavirus van vlier aan dit virus te geven.