辣椒夏季品比试验报告

为了考察我公司新推广品种及新配组合在高温伏旱状况下的适应性，我们于2003年5月7日在公司试验基地进行了品种对比试验。结果表明新推广品种中有九个品种或组合为极耐热或耐热，一个品种耐热性稍差。新配组合中部分表现优良，有推广前景。     

Narbon Vetch (Vicia narbonensis L.): A Potential Feed Legume Crop for Dry Areas in West Asia

Provision of feed supplies for the rapidly growing livestock population is essential in West Asia. Shortages can be alleviated by growing forage crops in the existing fallow lands.
Narbon vetch (Vicia narbonensis L.) is a leguminous species with high yield potential, drought tolerance and cold resistance. It could be used for grain and straw production as source for animal feed in dry areas. It is good source of protein with seeds contain 28 % protein yielding 364 kg per hectare protein, whilst straw contains 9 % protein and yields a similar amounts of digestible protein per hectare.
Nine promising lines of Narbon vetch developed at ICARDA were tested at two sites over four years under rainfed conditions. Since climatic conditions were considered to be of considerable importance, each site in each year was treated as a separate environment to give eight environments with annual rainfall varied from 195 to 504 mm.
Narbon vetch possessed high seedling vigour with rapid winter growth and negligible cold damage. Grain yield varied form 0.47 to 1.90 t/ha, with a harvest index varying from 30 to 40 %. The data indicated that below 300 mm rainfall the grain yield varied from 0.47 t/ha when rain fall was 195 mm to 1.4 t/ha when rainfall was 245 mm. Most of the lines had wide adaptation to dry areas in terms of both grain yield and stability. Climate, except early spring rains had little effect on biological and grain yields.     

以花生为主体作物的立体种植高效农业配置

以覆膜花生为优势布局的小麦     

天麻田间高产栽培措施试验

为提高天麻栽培产量，扩大天麻栽培地域，提高山区有限土地利用率，笔者将影响天麻田间高产栽培的几个关键因子进行比较试验，总结出天麻田间高产栽培的有效措施，为大力发展天麻生产提供了科学依据。     

基于单片机的脉码传输仪设计

以单片机为核心,采用软件、硬件相结合的方法,充分利用单片机的硬件中断资源,实时响应地面的声波逻辑脉冲,分离其接收和发射逻辑。同时该仪器以地面声波逻辑为工作时序,分时采集模拟道数据、脉冲道数据及向地面传输PCM数据。该脉码传输仪既能完成PCM3506的全部功能,又能监测仪器工作环境的温度及测井套管接箍的压力。     

The Effect of Lead and Zinc on Plant Growth and Chlorophyll Content of Holcus lanatus L.

Root length of Holcus lanatus L. declined rapidly with increasing lead and zinc concentrations in nutrient solution. In all used Pb and Zn concentrations root growth of genotypes coming from a Pb-Zn mine area, was greater than that of the control, suggesting that these genotypes evolved tolerance to Pb and Zn.
Negative correlation was also observed between chlorophyll content and increased heavy metal concentrations. The greater chlorophyll content found in tolerant genotypes, in different Pb and Zn concentrations, in comparison with the control, could be served to distinguish tolerant and non-tolerant genotypes.     

水稻耐盐机理的研究Ⅲ.不同基因型对NaCl吸收和运转的动力学比较

本文应用动力学研究方法比较了具有不同耐盐性的3组共6个水稻基因型对NaCl吸收和运转的差异,结果表明,在外部低NaCl浓度(0.1mmolL~(-1)时,水稻对Na~+的吸收为被动吸收,耐盐基因型对Na~+的吸收速率显著低于盐敏感基因型;对Cl~-的吸收为主动吸收,不同耐盐性基因型吸收Cl~-的动力学参数(V_(?)、K_(?))差异不显著,在外部高NaCl浓度(50mmolL~(-1))时,耐盐基因型对Na~+和cl~-的吸收速率均低于对应的盐敏感基因型。耐盐基因型水稻的Na~+、cl-从根部向地上部的运转率低于对应的盐敏感基因型,这种差异在高盐浓度时更为明显。表明了耐盐基因型水稻地上部对NaCl的排斥作用是吸收控制和运转控制共同作用的结果,使地上部Na~+、Cl-含量相对降低而显出较高的耐盐性。     

加热光纤法同步测定土壤水热参数误差分析

土壤水热参数是研究土壤水热传输的基本物理参数。当前热脉冲探针法（HPP）可同步测定土壤水热参数,但该方法仅限于在点尺度下测定。与其具有相同理论基础的加热光纤法（SPHP-DTS）,可将测定尺度增大至田间千米尺度,但其测定精度尚未得到有效验证。为了探知SPHP-DTS法的误差,本研究进行了SPHP-DTS法与HPP法测定土壤水热参数的对比试验。结果表明,以HPP为标准,加热光纤法测定热导率的精度RMSE为0.13 W?m-1?℃-1。SPHP-DTS法测定的热导率显著高于HPP法,主要原因在于加热光纤时产生的温度效应。通过热导率法测定土壤含水率时,在热导率测定误差的影响下,SPHP-DTS法的测定精度明显低于HPP法。SPHP-DTS法测定土壤水热参数的其他误差来源包括光纤与土壤之间多个界面的接触热阻、光纤的温度敏感性、噪音干扰以及温度梯度驱动下的水分迁移。本研究可为SPHP-DTS法提升土壤水热参数测定精度提供理论参考。     

Comparison of the effects of salicylic acid and ethephon with virus-induced hypersensitivity and acquired resistance in tobacco

The induction of a hypersensitive reaction in Samsun NN tobacco by tobacco mosaic virus (TMV) at 20°C leads to the development of both localized and systemic acquired resistance, and is associated with the appearance of pathogenesis-related proteins (PR's) and large increases in peroxidase activity and ethylene production. Salicylic acid (SA) induced a similar resistance in treated plant parts and occasionally also in untreated upper leaves of plants of which three lower leaves had been injected. SA also induced the same four PR's, but these were confined to the treated leaves. Thus, the connection between the presence of PR's and the reduction of TMV multiplication and spread may not be direct.In contrast to TMV, SA did not stimulate ethylene production and hardly increased peroxidase activity. Induction of acquired resistance and PR's by SA developed equally well at 20°C and at 32°C. However, pricking leaves with needles moistened with the ethylene-releasing compound ethephon mimicked TMV infection in inducing acquired resistance and PR's in both treated and untreated leaves at 20°C, but not at 32°C. Ethephon increased peroxidase activity at both temperatures, but only at 20°C dit it induce changes in both the anodic and the cathodic isoenzymes that were similar to those induced as a result of TMV infection. SA induced PR's and reduced TMV multiplication in Samsun tobacco, and inhibited virus spread in Samsun NN at 32°C.These observation indicate that neither the induction of PR's, nor the development of acquired resistance is temperature-sensitive. On the other hand, the effects of ethephon are temperature-sensitive in the same way as the hypersensitive response to TMV. It can thus be hypothesized that ethylene, produced naturally during the hypersensitive reaction of tobacco to TMV, leads to the temperature-sensitive synthesis or release of a presumably benzoic acid-type compound that functions as the natural inducer of PR's and acquired resistance. Although vanillic acid has been shown to accumulate in hypersensitively reacting tobacco leaves, it produced none of the effects of SA, and thus cannot be the natural inducer.Samenvatting Inductie van een overgevoeligheidsreactie in Samsun NN-tabak door tabaksmozaïekvirus (TMV) bij 20°C leidt tot de ontwikkeling van een verworven resistentie die zowel lokaal als systemisch werkzaam is, en gaat samen met het verschijnen van pathogenesis-related proteins (PR's) en sterke toename in de activitieit van peroxidase en de produktie van ethyleen. Salicylzuur (SA) induceerde een vergelijkbare resistentie in behandelde plantedelen en af en toe ook in niet behandelde bovenbladeren van planten waarvan drie onderbladeren waren ingespoten. SA induceerde ook dezelfde vier PR's, maar deze waren beperkt tot de behandelde bladeren. Er bestaat dus geen directe samenhang tussen de aanwezigheid van PR's en de remming van de vermeerdering en uitbreiding van TMV in de plant.In tegenstelling tot TMV stimuleerde SA de ethyleenproduktie niet en verhoogde het de peroxidaseactiviteit nauwelijks. Inductie van verworven resistentie en PR's door SA trad even goed op bij 32°C als bij 20°C. Net als infectie met TMV leidde aanprikken van bladeren met naalden die gedoopt waren in een oplossing van ethefon — waaruit in het blad ethyleen vrijkomt — echter tot inductie van verworven resistentie en PR's in zowel behandelde als onbehandelde bladeren bij 20°C, maar niet bij 32°C. Ethefon verhoogde de peroxidaseactiviteit bij beide temperaturen, maar alleen bij 20°C induceerde het veranderingen in zowel de anodische als de kathodische isoënzymen die vergelijkbaar waren met die welke geïnduceerd werden als gevolg van infectie met TMV. SA induceerde PR's en verminderde de vermenigvuldiging van TMV in Samsun tabak, en remde de uitbreiding van het virus in Samsun NN bij 32°C.Deze waarnemingen tonen dat noch de inductie van PR's, noch de ontwikkeling van verworven resistentie een temperatuurgevoelig proces is. Daarentegen zijn de effecten van ethefon op dezelfde wijze temperatuurgevoelig als de overgevoeligheidsreactie op TMV. Men kan daarom veronderstellen dat ethyleen, dat op natuurlijke wijze geproduceerd wordt tijdens de overgevoeligheidsreactie van tabak op TMV, aanleiding geeft tot een temperatuurgevoelig proces, namelijk de synthese of het vrijkomen van een verbinding, vermoedelijk een benzoëzuurderivaat, dat fungeert als de natuurlijke inductor van PR's en verworven resistentie. Hoewel is aangetoond dat vanillinezuur zich ophoopt in overgevoelig reagerende tabaksbladeren, veroorzaakte deze verbinding geen enkel van de effecten van SA. Vanillinezuur kan dus niet de natuurlijke inductor zijn.