我国牧草种植成本收益变化与比较

本研究以牧草种植户牧草及粮食作物的调研数据为基础,计算出2010-2014年主要牧草和粮食作物的成本收益基本信息,对其变化进行统计分析,并对各作物的成本收益进行比较。分析发现,2014年苜蓿(Medicago sativa)的经济效益有所下降;黑麦草(Lolium perenne)和青贮玉米(Zea mays)的纯收益和收益率有所增长;苜蓿的纯收益和收益率要高于黑麦草和青贮玉米;马铃薯(Solanum tuberosum)和苜蓿的经济效益更具优势,种植小麦(Triticum aestivum)经济效益较差;黑麦草和青贮玉米人工和土地成本更高,苜蓿水电费最高。建议调整农业产业结构,推行"粮+经+饲+草"四元种植结构,全面扶持牧草产业发展,建立健全牧草生产资料补贴制度。     

云南野生食用菌生态休闲观光旅游探索

得天独厚的地理环境和悠久的野生食用菌历史,奠定了云南野生食用菌的重要地位与属性,云南也逐渐将野生食用菌资源纳入到生态休闲观光旅游的范畴,并成为云南旅游经济新的增长点。结合云南的野生食用菌栽培及旅游模式开发的现状,发现云南在野生食用菌生态休闲观光旅游探索上存在的问题,通过对问题的分析与解决,对云南野生食用菌的生态休闲观光旅游建设具有一定的指导意义。     

青饲牧草地化学除草试验报告

对６种青饲牧草用７种除草剂进行除草试验。证明播后苗前墨西哥类玉米用４０％阿特拉津胶悬剂０．９０ｋｇ（ａｉ）／ｈｍ＾２；Ｍ－８１Ｅ饲用高粱与串叶松香草适宜用６０％丁草胺乳油０．９０ｋｇ（ａｉ）／ｈｍ＾２；苏丹草适宜用６０％丁草胺乳油０．９０ｋｇ９ａｉ）／ｈｍ＾２与２５％绿麦隆可湿性粉剂０．９４ｋｇ（ａｉ）／ｈｍ＾２，紫苏用１２％恶草灵乳油０．２７ｋｇ（ａｉ）／ｈｍ＾２与８４％ｃｈｉｎｃｈ乳油１．８９     

24份加拿大牧草品种引种试验

1986年我们从加拿大碧青种子公司引进牧草种子24份,其中豆科7份,禾本科17份,于当年秋播。从3年试种结果看,Glory苜蓿、Minto苜蓿、Algonquin苜蓿在北京种植,无论是产草量、种子产量、草质还是适应性均表现良好。Leo百脉根在北京可安全越冬,其特点是夏季生长繁茂,草质好,耐牧,耐践踏。Orbit长穗冰草、Chief 中间冰草、阿尔泰野麦草表现为抗寒耐旱,产草量高,但要适时利用,否则会降低饲用价值。俄罗斯野麦草、Nordan沙生冰草、草地看麦娘、猫尾草产草量一般,但草质好,春季返青早,枯黄期晚,可在京郊西部山区种植。无芒雀麦(2份)、鸭茅、牛尾草、(艹鹝)草(3份)均表现为适应性好,草质优,产草量高,是较好的禾本科牧草。白三叶、草地早熟禾可做为地被植物和草坪草。     

苎麻属野生种的光反应类型研究

对苎麻属11个野生种资源进行了10h、13h、16h光照处理，在不同光长条件下，表现出短光照生育期缩短、长光照生育期延长；短光照生育期延长、长光照生育期缩短；长、短光照生育期都延长；长、短光照生育期都缩短四个类型，并且不同光照时间对不同的生殖生长期有不同的影响，生长发育的积温差异较大。     

伊维速克对普氏野马寄生虫的驱虫效果

使用伊维速克（伊维菌素制剂）对普氏野马进行驱虫，驱虫效果很好，与以前用的各种伊维菌素相比效果相近，但必需重复用药才能有明显效果。     

全国甘蔗野生种质资源的采集和考察

１９８５～１９９３年在全国进行了甘蔗野生种质资源的采集和考察。采集到甘蔗亚族（Ｓａｃｃｈａｒｉｎａｅ）内９个属１８个种的无性系共８２４份，种植在云南农业大学校园内（昆明黑龙潭），建立了甘蔗资源圃。考察了甘蔗属（Ｓａｃｃｈａｒｕｍ）、蔗茅属（Ｅｒｉａｎｔｈｕｓ）、河八王属（Ｎａｒｅｎｇａ）和芒属（Ｍｉｓｃａｎｔｈｕｓ）中主要野生种的地理分布、开花期、形态特征、繁殖方式、生态适应性、锤度和种质流失的情况。探明了割手密（Ｓ．ｓｐｏｎｔａｎｅｕｍＬ．）和斑茅（Ｓ．ａｒｕｎｄｉｎａｃｅｕｍＲｅｔｚ）的开花期与原产地纬度和海拔的相关，探索了割手密与蔗茅（Ｅ．ｆｕｌｖｕｓＮｅｅｓ）茎秆锤度与地理分布的联系。     

利用生物工程提高乳锌含量技术

文章利用生物转化工程原理将硫酸锌加入牛饲料间接强化牛乳进行了试验观察,效果转好。强化后牛乳无外观质量变化,乳锌经一个高峰期四周后处于稳定状态,其含量可满足婴幼儿生长发育的需要。同时,还提出了硫酸锌强化饲料的适量剂量。并就乳牛饲龄、胎次、体重、产乳期对乳锌的影响和强化方法进行了探讨分析。通过此项研究,为解决目前缨幼儿缺锌问题,开发了一个吸收率高、副作用小、安全可靠的补锌源。     

Resistance to yellow rust in Triticum dicoccoides. II. Crosses with resistant Triticum dicoccoides sel. G-25

A comparison was made between the genes in 29 new selections of wild emmer wheat resistant to yellow rust over wide geographic areas and the previously extensively studied selectionTriticum dicoccoides G-25. In 23 selections the resistance may be conferred by 1 dominant gene; these include 11 selections in which the gene is different from the dominant gene in sel. G-25 and two others in which the genes were closely linked or allelic to the gene in G-25, differing from sel. G-25 by race-specificity. Two dominant genes different from the gene in sel. G-25, seem to be present in one selection. In five selections the resistance may be conferred by one or two recessive genes, including three instances in which the recessive gene was associated with a dominat gene. Our findings show that at least 19 out of the 29 selections studied possess genes which are different from the gene inT. dicoccoides sel. G-25.Samenvatting In dit onderzoek werden 29 nieuwe resistente wilde-emmer selecties (Triticum dicoccoides) gekruist met de reeds uitvoerig bestudeerde resistente selectie G-25, om na te gaan of de resistentie van de nieuwe selecties wordt veroorzaakt door genen op dezelfde locus als het dominante gen in sel. G-25 of dat er andere loci bij zijn betrokken. De ouders, de F₁-en F₂-populaties van een bepaalade selectie werden in het kiemplantstadium getoetst met één Israëlisch gele-roest isolaat van fysio 2E0 of van fysio 2E18. In de uitsplitsende F₂-populaties werden de niet-sporulerende planten als resistent beschouwd en de sporulerende als vatbaar.In de F₂-populaties van 12 herkomsten werden geen vatbare planten gevonden, hetgeen er op duidt dat de resistentie wordt veroorzaakt door een gen op dezelfde locus als het gen in G-25 of door een gen dat neuw gekoppeld is aan het gen in G-25. Voor twee van deze herkomsten kan op basis van een fysio-specifieke interactie worden vastgesteld dat de resistentie berust op allelen die verschillen van het allel in sel. G-25. In 11 herkomsten werd een uitsplitsing voor twee dominante gene gevonden (RS=151), waarbij het tweede dominante gen uit de getoetste nieuwe selectie afkomstig is. De aanwezigheid van twee dominante genen verschillend van het gen in sel. G-25 werd gevonden in één herkomst (631). In de overige vijf selecties bleek de resistentie te worden veroorzaakt door één of twee recessieve genen waarnaast in drie gevallen ook nog een dominant gen werd gevonden.De resultaten tonen aan dat tenminste 19 van de 29 bestudeerde selecties resistentiegenen bezitten die verschillen van het gen inT. dicoccoides sel. G-25. Slechts in twee van deze selecties kan het gen allel zijn met het gen in sel. G-25.