武汉市桔梗科一物种新记录——卵叶异檐花

报道了武汉市外来入侵植物新记录一种,为桔梗科Campanulaceae异檐花属Triodanis卵叶异檐花Triodanis perfoliata subsp.biflora(Ruiz et Pavon)Lammers。卵叶异檐花原产于美洲,在武汉地区是首次发现,凭证标本保存于长江文明馆(武汉自然博物馆)。     

云南野生食用菌生态休闲观光旅游探索

得天独厚的地理环境和悠久的野生食用菌历史,奠定了云南野生食用菌的重要地位与属性,云南也逐渐将野生食用菌资源纳入到生态休闲观光旅游的范畴,并成为云南旅游经济新的增长点。结合云南的野生食用菌栽培及旅游模式开发的现状,发现云南在野生食用菌生态休闲观光旅游探索上存在的问题,通过对问题的分析与解决,对云南野生食用菌的生态休闲观光旅游建设具有一定的指导意义。     

大别山-桐柏山地区杀虫性植物资源调查初报

大别山、桐柏山属于亚热带向暖温带过渡地气候 ,是植物区系的交接过渡地带 ,既有亚热带典型的代表型 ,又体现着过渡性的特征。能产生具有杀虫活性的次生代谢产物的植物即杀虫性植物。通过广泛调查、采集与鉴定 ,大别山—桐柏山地区分布有杀虫性植物 72科 138种     

苎麻属野生种的光反应类型研究

对苎麻属11个野生种资源进行了10h、13h、16h光照处理，在不同光长条件下，表现出短光照生育期缩短、长光照生育期延长；短光照生育期延长、长光照生育期缩短；长、短光照生育期都延长；长、短光照生育期都缩短四个类型，并且不同光照时间对不同的生殖生长期有不同的影响，生长发育的积温差异较大。     

伊维速克对普氏野马寄生虫的驱虫效果

使用伊维速克（伊维菌素制剂）对普氏野马进行驱虫，驱虫效果很好，与以前用的各种伊维菌素相比效果相近，但必需重复用药才能有明显效果。     

全国甘蔗野生种质资源的采集和考察

１９８５～１９９３年在全国进行了甘蔗野生种质资源的采集和考察。采集到甘蔗亚族（Ｓａｃｃｈａｒｉｎａｅ）内９个属１８个种的无性系共８２４份，种植在云南农业大学校园内（昆明黑龙潭），建立了甘蔗资源圃。考察了甘蔗属（Ｓａｃｃｈａｒｕｍ）、蔗茅属（Ｅｒｉａｎｔｈｕｓ）、河八王属（Ｎａｒｅｎｇａ）和芒属（Ｍｉｓｃａｎｔｈｕｓ）中主要野生种的地理分布、开花期、形态特征、繁殖方式、生态适应性、锤度和种质流失的情况。探明了割手密（Ｓ．ｓｐｏｎｔａｎｅｕｍＬ．）和斑茅（Ｓ．ａｒｕｎｄｉｎａｃｅｕｍＲｅｔｚ）的开花期与原产地纬度和海拔的相关，探索了割手密与蔗茅（Ｅ．ｆｕｌｖｕｓＮｅｅｓ）茎秆锤度与地理分布的联系。     

Resistance to yellow rust in Triticum dicoccoides. II. Crosses with resistant Triticum dicoccoides sel. G-25

A comparison was made between the genes in 29 new selections of wild emmer wheat resistant to yellow rust over wide geographic areas and the previously extensively studied selectionTriticum dicoccoides G-25. In 23 selections the resistance may be conferred by 1 dominant gene; these include 11 selections in which the gene is different from the dominant gene in sel. G-25 and two others in which the genes were closely linked or allelic to the gene in G-25, differing from sel. G-25 by race-specificity. Two dominant genes different from the gene in sel. G-25, seem to be present in one selection. In five selections the resistance may be conferred by one or two recessive genes, including three instances in which the recessive gene was associated with a dominat gene. Our findings show that at least 19 out of the 29 selections studied possess genes which are different from the gene inT. dicoccoides sel. G-25.Samenvatting In dit onderzoek werden 29 nieuwe resistente wilde-emmer selecties (Triticum dicoccoides) gekruist met de reeds uitvoerig bestudeerde resistente selectie G-25, om na te gaan of de resistentie van de nieuwe selecties wordt veroorzaakt door genen op dezelfde locus als het dominante gen in sel. G-25 of dat er andere loci bij zijn betrokken. De ouders, de F₁-en F₂-populaties van een bepaalade selectie werden in het kiemplantstadium getoetst met één Israëlisch gele-roest isolaat van fysio 2E0 of van fysio 2E18. In de uitsplitsende F₂-populaties werden de niet-sporulerende planten als resistent beschouwd en de sporulerende als vatbaar.In de F₂-populaties van 12 herkomsten werden geen vatbare planten gevonden, hetgeen er op duidt dat de resistentie wordt veroorzaakt door een gen op dezelfde locus als het gen in G-25 of door een gen dat neuw gekoppeld is aan het gen in G-25. Voor twee van deze herkomsten kan op basis van een fysio-specifieke interactie worden vastgesteld dat de resistentie berust op allelen die verschillen van het allel in sel. G-25. In 11 herkomsten werd een uitsplitsing voor twee dominante gene gevonden (RS=151), waarbij het tweede dominante gen uit de getoetste nieuwe selectie afkomstig is. De aanwezigheid van twee dominante genen verschillend van het gen in sel. G-25 werd gevonden in één herkomst (631). In de overige vijf selecties bleek de resistentie te worden veroorzaakt door één of twee recessieve genen waarnaast in drie gevallen ook nog een dominant gen werd gevonden.De resultaten tonen aan dat tenminste 19 van de 29 bestudeerde selecties resistentiegenen bezitten die verschillen van het gen inT. dicoccoides sel. G-25. Slechts in twee van deze selecties kan het gen allel zijn met het gen in sel. G-25.     

《蒙古秘史》中的野生食用植物研究

经考证,在《蒙古秘史》中的植物古蒙古名称中,有山荆子、稠李、地榆、鹅绒委陵菜、葱、山韭、山丹和野韭等８种野生食用植物。植物区系及地理分布的研究表明,这些植物在十二世纪蒙古人所采集的地点,即现在的蒙古国肯特山脉地区仍有广泛分布。从民族植物学的研究看,它们在蒙古族民间被用于代粮、野菜、茶用、药用和调味品,比过去的利用有了很大的发展,已成为独特的植物利用文化。本文不仅对蒙古学研究能够提供可靠的依据,而且对寻找新的食用植物种类及其开发利用研究也提供了一些基本资料。     

Periodicity and gradients in dispersal ofAlternaria linicola in linseed crops

Conidia ofAlternaria linicola produced on infected linseed crops were mainly dispersed by wind. The numbers of conidia in the air above linseed crops collected by a Burkard spore sampler were greatest between 1200 h and 1300 h, when the relative humidity was lowest. Although numbers of conidia collected decreased with increasing height within and above the crop canopy, air-borneA. linicola conidia were present up to 80 cm above the crop canopy. Conidia ofA. linicola were transported by wind up to at least 40 m downwind from an artificial line inoculum source, but their numbers decreased with increasing distance from the source. In 1991, 1992, and 1993, the dispersal ofA. linicola conidia above linseed crops followed a seasonal periodicity which was influenced by weather conditions and cultural practices. The greatest numbers of conidia were collected during July, August and early September and coincided with periods favourable for sporulation and with an increase in the incidence of the disease in the senescent crop. Air-borneA. linicola conidia produced on point or line inoculum sources (naturally infected linseed stem debris) were responsible for the spread of the disease in linseed crops. In 1992 and 1993, the disease was first detected downwind from the sources, but by the end of the growing seasons, it had spread in all directions and up to 20 m and 60 m from the sources, respectively. Disease gradients were initially steep near the inoculum sources but they became flatter with time due to the secondary spread of the disease.