Relationship between ticks and zebu cattle in southern Uganda

Summary Tick populations were observed on zebu(Bos indicus) cattle over a period of 2 years at Entebbe, Uganda where the climate was thought to be highly favourable for the free-living stages of ticks. Collections of all instars of ticks were made from the body surfaces of the cattle at intervals of between 1 and 5 weeks. The species recorded in order of decreasing abundance wereRhipicephalus appendiculatus, Amblyomma variegatum, Boophilus decoloratus, Rhipicephalus evertsi evertsi, Rhipicephalus simus, Rhipicephalus compositus andHyalomma marginatum rufipes. The rankings of the cattle based on burdens of any particular species of tick were always correlated with their rankings for other species; animals that carried more adult stages of a species also carried more of its immature stages. There were more adult males than females ofR. appendiculatus, A. variegatum andR. e. evertsi even when the cattle had had all ticks removed 1 week previously; several possible mechanisms are suggested to explain the biased sex ratio. It is concluded that there is promise for improvement in control of 3-host ticks by increasing the resistance of herds of zebu cattle by culling or selective breeding.

---

Relacion Entre Garrapatas Y Ganado Cebu En El Sur De Uganda

Resumen Se observaron las poblaciones de garrapatas en ganado cebú (Bos indicus) en Entebe, Uganda, donde el clima parecía favorecer a los estados libres de las garrapatas. Las observaciones duraron dos años. Las colecciones de los estadios larvales se realizaron con intervalos de 1 a 5 semanas. Las especies identificadas en orden numérico decreciente fueronRhipicephalus appendiculatus, Amblyommavariegatum, Boophilus decoloratus, Rhipicephalus evertsi evertsi, Rhipicephalus simus, Rhipicephalus compositu andHyalomma marginatum rufipes. Los rangos del ganado basados en la carga de garrapatas de una especie en particular, tuvieron correlación en rangos para otras especies en los animales que tuvieron una carga mayor de etapas maduras de una especie se observaron tambie más ejemplos de las etapas no maduras. Hubo más machos adultos que (hembras deR. appendiculatus, A. variegatum yR. e. evertsi aun cuando todas las garrapatas del ganado habían sido removidas 1 semana previamente; se sugieren varios mecanismos para explicar este fenómeno. Se concluye que existe una posibilidad para controlar garrapatas de 3 huéspedes, incrementando la resistencia de ganado cebú mediante selección y cruzamiento de animales resistentes.

---

Relation Entre Les Tiques Et Les Zebus Dans Le Sud-Est De L'Ouganda

Résumé Des populations de tiques ont été observées sur des zébus (Bos indicus) pendant 2 ans à Entebbe, en Ouganda où le climat est connu pour être très favorable aux stades libres des tiques. Des collections de tous les stades de tiques présentes sur le corps des animaux ont été faites à des intervalles allant de 1 à 5 semaines. Les espèces suivantes ont été recueillies dans l'ordre d'abondance décroissante:Rhipicephalus appendiculatus, Amblyomma variegatum, Boophilus decoloratus, Rhipicephalus evertsi evertsi, Rhipicephalus simus, Rhipicephalus compositus etHyalomma marginatum rufipes. Le classement du bétail basé sur la charge en une espèce de tique a toujours été en corrélation avec la charge dans les autres espèces de tiques. Les animaux porteurs du plus grand nombre d'adultes d'une espèce étaient également porteurs du plus grand nombre de stades préimaginaux. Il y avait beaucoup plus de mâles que de femelles deR. appendiculatus, A. variegatum etR. e. evertsi même lorsqu'on avait prélevé toutes les tiques sur le bétail une semaine auparavant. Plusieurs mécanismes possibles sont suggérés pour expliquer le déséquilibre dans le pourcentage des sexes. La conclusion porte sur les promesses d'amélioration de la lutte contre les tiques trixènes par l'accroissement de la résistance des troupeaux de zébus par élevage sélectif.

     

Chemical control of Botrytis cinerea and Sclerotinia sclerotiorum on dwarf snap beans

Two sprays of vinclozolin (0.5 kg a.i. ha^–1) or procymidone (0.5 kg a.i. ha^–1), the first at the beginning of flowering and the second two weeks later, gave the best control ofBotrytis cinerea on dwarf snap beans (Phaseolus vulgaris). Good results were also obtained with iprodione and with thiophanate-methyl. Vinclozolin and procymidone at the same program were the most active fungicides againstSclerotinia sclerotiorum. Treatments with the latter two fungicides resulted in increased yields of pods and had no influence on colour and quality of the pods. Residue levels were below the tolerances.Samenvatting Twee bespuitingen met vinchlozolin (0,5 kg a.i. ha^–1) of procymidon (0,5 kg a.i. ha^–1), de eerste in het stadium begin bloei en de tweede 14 dagen later tijdens de peulzetting, waren voldoende omB. cinerea in stamslabonen te bestrijden. Tevens werden goede resultaten verkregen met iprodion en thiofanaat-methyl. Vinchlozolin en procymidon gaven volgens hetzelfde schema toegepast ook de beste werking tegenS. sclerotiorum. Toepassingen van deze laatste twee fungiciden leverden een hogere peulopbrengst en hadden geen invloed op de kleur en de kwaliteit van de peulen. Het residugehalte in de peulen lag beneden de toelaatbare grens.This research was subsidized by the Instituut tot Aanmoediging van het Wetenschappelijk Onderzoek in Nijverheid en Landbouw (IWONL).     

Radiographic changes in the lungs of horses with exercise-induced epistaxis

This paper describes the distinctive radiographic changes detected in the dorso-caudal lungfields of four racing thoroughbreds recently affected by exercise-induced epistaxis. A diffuse but localized increase in density was seen in all four cases, which demonstrated a variation from a predominantly alveolar density to an interstitial pattern and finally to increased bronchial markings. Evolution of the radiographic pattern of the pulmonary densities appeared to be related to the time that had elapsed since the bleeding incident. The implications of the changing pattern and site of the densities are discussed.     

Mode of action of the systemic fungicides furalaxyl,metalaxyl and ofurace

The systemic fungicides furalaxyl, metalaxyl and ofurace,

1 Ofurace is the proposed BSI and ISO common name for α-(2-chloro-N-2,6-xylylacetamido)-γ-butyrolactone.

used to control diseases caused by phycomycetes, were extremely active in vitro against Pythium ultimum, Phytophthora nicotianae and Phytophthora palmivora. Sporangia production was reduced more than mycelial growth but germination of sporangia and zoospores was relatively unaffected. Less than 1% of the metalaxyl or furalaxyl, present in media at the ED₅₀ for hyphal growth, was firmly absorbed by Phyt. palmivora mycelium; uptake was against a concentration gradient and was characterised by a rapid accumulation followed by a more gradual release. Respiration and wall synthesis were not inhibited, whilst membrane permeability was unaffected. Lipid patterns were altered but these changes were probably of secondary importance. The fungicides inhibited protein and nucleic acid synthesis; RNA production was particularly affected. There was some evidence of a reduction in nuclear division. The primary effect of furalaxyl and metalaxyl probably involves impaired biosynthesis of RNA so that mitosis is inhibited; ofurace may act in the same way.     

Contribution to the taxonomy and pathogenicity of fungicolous Verticillium species. II. Pathogenicity

In recent years in the Netherlands a second mushroom species,Agaricus bitorquis, which prefers higher temperatures thanA. bisporus and is less susceptible to certain diseases, is often commercially grown.Verticillium fungicola var.fungicola, the causal agent of dry bubble, is responsible for considerable damage in crops ofA. bisporus. InA. bitorquis, however, dry bubble has hardly been noticed, but brown spots due toV. fungicola var.aleophilum resulted in inferior mushroom quality. The latter variety also caused brown spots ina. bisporus, but to a minor degree. In variety Les Miz 60 ofA. bisporus, however, it also induced fruit-body deformation in a way different from dry bubble. Verticillium psalliotae, isolated fromA. bitorquis in England, induced more confluent brown spots inA. bitorquis. In the netherlands, where moreA. bitorquis is grown than in other countries,V. psalliotae has not yet been encountered in crops ofA. bitorquis. V. psalliotae, which has a high temperature optimum for mycelial growth, likeV. fungicola var.aleophilum andA. bitorquis, did not infectA. bisporus in our trials.Artificial infection ofA. bisporus orA. bitorquis could not be accomplished with the following related and/or fungicolous fungi:Verticillium lamellicola, V. fungicola var.flavidum, V. biguttatum, Nectriopsis tubariicola, Acremonium crotocinigenum andAphanocladium album.Samenvatting Vooral in Nederland wordt sinds een aantal jaren naastAgaricus bisporus ook de warmteminnende champignonsoortAgaricus bitorquis geteeld, die minder vatbaar is voor bepaalde ziekten. TerwijlVerticillium fungicola varfungicola in de teelt vanA. bisporus droge mollen en daardoor veel schade veroorzaakt, komen in de teelt vanA. bitorquis geen droge mollen voor maar wel bruine vlekken, die tot kwaliteitsverlies en dus schade leiden. De vlekken bleken veroorzaakt te worden doorV. fungicola var.aleophilum. Deze schimmel veroorzaakte ook inA. bisporus bruine vlekken, hoewel in minder ernstige mate, maar in het ras Les Miz 60 vanA. bisporus bovendien misvormde champignons, die wel op droge mollen leken, maar daaraan niet gelijk waren.OokV. psalliotae, in Engeland geïsoleerd vanA. bitorquis met vlekken, veroorzaakte wat meer samenvloeiende, bruine vlekken inA. bitorquis. In Nederland, waar meerA. bitorquis geteeld wordt dan in andere landen, isV. psalliotae nog niet aangetroffen in teelten vanA. bitorquis. InA. bisporus kon geen kunstmatige infectie worden verkregen metV. psalliotae, die net alsV. fungicola var.aleophilum enA. bitorquis warmteminnend genoemd zou kunnen worden.Met de volgendeVerticillium-achtige of van paddestoelen geïsoleerde schimmels kon evenmin op kunstmatige wijze een infectie worden opgeroepen inA. bisporus ofA. bitorquis: Verticillium lamellicola, V. fungicola var.flavidum, V. biguttatum, Nectriopsis tubariicola, Acremonium crotocinigenum enAphanocladium album.     

Comparison of the effects of salicylic acid and ethephon with virus-induced hypersensitivity and acquired resistance in tobacco

The induction of a hypersensitive reaction in Samsun NN tobacco by tobacco mosaic virus (TMV) at 20°C leads to the development of both localized and systemic acquired resistance, and is associated with the appearance of pathogenesis-related proteins (PR's) and large increases in peroxidase activity and ethylene production. Salicylic acid (SA) induced a similar resistance in treated plant parts and occasionally also in untreated upper leaves of plants of which three lower leaves had been injected. SA also induced the same four PR's, but these were confined to the treated leaves. Thus, the connection between the presence of PR's and the reduction of TMV multiplication and spread may not be direct.In contrast to TMV, SA did not stimulate ethylene production and hardly increased peroxidase activity. Induction of acquired resistance and PR's by SA developed equally well at 20°C and at 32°C. However, pricking leaves with needles moistened with the ethylene-releasing compound ethephon mimicked TMV infection in inducing acquired resistance and PR's in both treated and untreated leaves at 20°C, but not at 32°C. Ethephon increased peroxidase activity at both temperatures, but only at 20°C dit it induce changes in both the anodic and the cathodic isoenzymes that were similar to those induced as a result of TMV infection. SA induced PR's and reduced TMV multiplication in Samsun tobacco, and inhibited virus spread in Samsun NN at 32°C.These observation indicate that neither the induction of PR's, nor the development of acquired resistance is temperature-sensitive. On the other hand, the effects of ethephon are temperature-sensitive in the same way as the hypersensitive response to TMV. It can thus be hypothesized that ethylene, produced naturally during the hypersensitive reaction of tobacco to TMV, leads to the temperature-sensitive synthesis or release of a presumably benzoic acid-type compound that functions as the natural inducer of PR's and acquired resistance. Although vanillic acid has been shown to accumulate in hypersensitively reacting tobacco leaves, it produced none of the effects of SA, and thus cannot be the natural inducer.Samenvatting Inductie van een overgevoeligheidsreactie in Samsun NN-tabak door tabaksmozaïekvirus (TMV) bij 20°C leidt tot de ontwikkeling van een verworven resistentie die zowel lokaal als systemisch werkzaam is, en gaat samen met het verschijnen van pathogenesis-related proteins (PR's) en sterke toename in de activitieit van peroxidase en de produktie van ethyleen. Salicylzuur (SA) induceerde een vergelijkbare resistentie in behandelde plantedelen en af en toe ook in niet behandelde bovenbladeren van planten waarvan drie onderbladeren waren ingespoten. SA induceerde ook dezelfde vier PR's, maar deze waren beperkt tot de behandelde bladeren. Er bestaat dus geen directe samenhang tussen de aanwezigheid van PR's en de remming van de vermeerdering en uitbreiding van TMV in de plant.In tegenstelling tot TMV stimuleerde SA de ethyleenproduktie niet en verhoogde het de peroxidaseactiviteit nauwelijks. Inductie van verworven resistentie en PR's door SA trad even goed op bij 32°C als bij 20°C. Net als infectie met TMV leidde aanprikken van bladeren met naalden die gedoopt waren in een oplossing van ethefon — waaruit in het blad ethyleen vrijkomt — echter tot inductie van verworven resistentie en PR's in zowel behandelde als onbehandelde bladeren bij 20°C, maar niet bij 32°C. Ethefon verhoogde de peroxidaseactiviteit bij beide temperaturen, maar alleen bij 20°C induceerde het veranderingen in zowel de anodische als de kathodische isoënzymen die vergelijkbaar waren met die welke geïnduceerd werden als gevolg van infectie met TMV. SA induceerde PR's en verminderde de vermenigvuldiging van TMV in Samsun tabak, en remde de uitbreiding van het virus in Samsun NN bij 32°C.Deze waarnemingen tonen dat noch de inductie van PR's, noch de ontwikkeling van verworven resistentie een temperatuurgevoelig proces is. Daarentegen zijn de effecten van ethefon op dezelfde wijze temperatuurgevoelig als de overgevoeligheidsreactie op TMV. Men kan daarom veronderstellen dat ethyleen, dat op natuurlijke wijze geproduceerd wordt tijdens de overgevoeligheidsreactie van tabak op TMV, aanleiding geeft tot een temperatuurgevoelig proces, namelijk de synthese of het vrijkomen van een verbinding, vermoedelijk een benzoëzuurderivaat, dat fungeert als de natuurlijke inductor van PR's en verworven resistentie. Hoewel is aangetoond dat vanillinezuur zich ophoopt in overgevoelig reagerende tabaksbladeren, veroorzaakte deze verbinding geen enkel van de effecten van SA. Vanillinezuur kan dus niet de natuurlijke inductor zijn.