Die produksie en kwaliteit van verskillende voersorghum‐ en Babala kultivars in die wes‐Transvaal

The production and quality of different fodder sorghum and Babala cultivars in the western Transvaal. A number of sorghum cultivars are available commercially, and periodically some cultivars are added while others are withdrawn from the market. The potential yield figures and the nutritive value of these sorghums are generally not known. Owing to erratic availability of seed, only seven cultivars could be established for three consecutive years, while eleven were included in the experiment for at least one year. Babala (SA common) was used as a control, while one imported Babala cultivar (Hypearl) was evaluated for one year. Yields varied so much over the experimental period that no cultivar could be singled out as the highest yielder. Of the seven cultivars grown for three years, the dry matter (DM) yields were ranked in the following order of magnitude: PNR 989, Domor, Babala (SA common), Supergraze, Gotcha, Mixed sorghum and PNR 841. In terms of leaf production, the highest to the lowest yielding cultivars were the following: Babala (SA common), PNR 841, Mixed sorghum, Supergraze, PNR 989, Gotcha and Domor. In vitro dry matter digestibility and crude protein content showed little variation between cultivars.     

Die invloed van bemesting op die spesiesamestelling en basale bedekking van beweide veld in die Potchefstroom‐omgewing

The impact of fertilization on veld in the Potchefstroom area was investigated. Nitrogen and phosphorus were applied annually from 1972/73 until 1981/82. The control plots and the fertilized plots were grazed with year‐old steers. Species composition and basal cover were recorded using the wheelpoint technique. The results clearly indicated the formation of a soil fertility gradient as a result of the fertilization. Although there was a decrease in the ecological status of the fertilized plots, the production and palatability of the sward increased and thus also animal performance.     

Die invloed van vog‐ en ontblaringsbehandelings in hidrologiese eenhede op natuurlike veld van die sentrale oranje‐vrystaat

Die invloed van al die kombinasies van twee intensiteite (3 en 6 cm ontblaringshoogtes) en twee frekwensies (een en vier keer per jaar) van ontblaring, is onder drie verskillende vogbehandelings, onder natuurlike veldtoestande, vir die periode Julie 1978 tot Junie 1981, ondersoek. Die invloed van die vog‐ en ontblaringsbehandelings is geëvalueer in terme van die basale bedekking, botaniese samestelling, fitomassaproduksie en waterverbruiksdoeltreffendheid (WVD: Is die fitomassa geproduseer in verhouding tot die evapotranspirasie).

Die verskillende vogbehandelings waaraan die veld onderwerp is, het meegebring dat daar aan die einde van die 1980/81‐seisoen hoogs betekenisvolle verskille in basale bedekking en botaniese samestelling tussen die drie vogbehandelings voorgekom het.

Vog toon die grootste invloed op weiveldproduksie van al die veranderlikes wat toegepas is. Die intensieteit en frekwensie van ontblaring het die produksie tot ‘n mindere mate beinvloed.

Die waterverbruiksdoeltreffendheid van die grasse onder vogbehandeling 1, naamlik normale reënval, het toegeneem met ‘n afname in ontblaringsintensiteit. Onder vogbehandeling 2, naamlik optimale grondvogtoestande, neem die WVD van die grasse toe met ‘n toename in ontblaringsfrekwensie. Hoe strawwer ontblaar is (3 cm hoogte in plaas van 6 cm hoogte) onder optimale grondvogtoestande, hoe hoër is die waterverbruiksdoeltreffendheid.     

Einsauerung von Saft aus jungem,eiweißreichem Grünfutter1

Es wurden Versuche durchgeführt, das Gemisch von Pferdebohnen- und Luzernesaft unter Zusatz abgestufter Säure- und Zuckermengen durch Milchsäuregarung haltbar zu machen. Dabei zeigte sich, daß der Futterzucker, der in Mengen von 0,5 und 1,0% verabfolgt wurde, großere Bedeutung hatte als die mineralische Saure, die Defu-Lösung. Wie sich aus der Säurebestimmung, den Zucker- und NH₃-Reaktionen sowie den Säuerungs-, Milchsäurebakterien- und Fäulnisbakterienkurven ergab, ließ sich der Zuckerzusatz selbst bei ziemlich starker Ansäuerung des eiweißreichen Saftes nicht entbehren. Die besten Ergebnisse wurden durch gemeinsame Verwendung von Zucker und Saure erzielt. Bei günstig ver-laufenden Gärungen erstreckte sich die Haltbarkeit der Säfte auf 3 Monate, d. h. bis zum Schluß der Versuche. Seine wertbestimmenden Eigenschaften blieben dabei unvermindert erhalten.     

Die ekonomiese implikasies van bosverdigting en bosbeheer soos van toepassing op ‘n speenkalfproduksiestelsel in die doringbosveld van die Molopo‐gebied

Uittreksel

Daar bestaan ‘n dringende behoefte aan ekonomies geregverdigde kostes wat as riglyne kan dien vir bosbeheer in die Molopo‐gebied. In hierdie referaat word so ‘n bedrag beraam.

Navorsing het bewys dat bosverdigting, benutbare veldproduksie vir beeste laat afneem met ongeveer 970 kg droe materiaal per hektaar. Dit het ‘n afname in weidingskapasiteit van 8,7ha/GVE tot 45,8 ha/GVE tot gevolg.

Met hierdie inligting as uitgangspunt, is ‘n ekonomiese ontleding van bosbeheer teen verskillende bosdigthede gedoen.

Inkomste (11,76 %) en koste (15,68 %) is jaarliks vir 20 jaar aangepas en is vir dieselfde periode verdiskonteer na netto huidige waarde teen ‘n koers van 12 %. ’n Rekenaarmodel is ontwikkel om te bepaal hoeveel koste aangegaan kan word om bos teen verskillende digthede en oor verskillende effektiewe behandelingsleeftye te beheer.     

Teelt en veredeling van voergewasse in die humiede en subhumiede dele van Suid‐Afrika: Behoeftes,probleme en metodes

Malawi is a tropical country with a strongly seasonal rainfall distribution pattern. The major livestock nutrition problem is the dry season (May to November) protein deficit which results in liveweight losses of up to 40 kg per beast. An attempt is being made to improve the protein nutrition using tropical pastures legumes. The national pasture research programme is based on a policy of finding productive pasture legumes lo fit into the present edaphic and managerial environments with a minimum amount of modification to either. A ‘range of proven pasture legumes has been introduced and screened over a range of climatic and edaphic environments. The following legumes exhibit high biological potential for well drained soils: Slylosanthes guyanensis cv. Schofield, S. humilis cv. Queensland Grown, S. humilis cv. Coastal Early, S. humilis (BPI 404), Glycine wightii, Phaseolus atropurpureus cv. Siratro, Desmodium uncinatum and Leucaena leucocephala cv. Peru. The following legumes exhibit high potential for poorly drained dambo soils: S. guyanensis cv. Schofield, S. humilis cv. Queensland Grown, S. humilis cv. Coastal Early, S. humilis (BPI 404) and Lotononis bainesii cv. Miles. Eleven principles of legume introduction into grazing systems are discussed.     

Die Verdaulichkeit der Rückstände der Kürbisölbereitung und ihr Gehalt an Mineralstoffen

Verdauungsversuche ergaben, daß die schalenarmen Rückstände der Kürbisölbereitung eiweißreiche und hochverdauliche Futtermittel sind. Die Verdaulichkeit der organischen Substanz betrug 82,8%. Mit zunehmendem Schalenanteil sinkt die Verdaulichkeit aller Bestandteile der organischen Substanz. Sie betrug bei einem schätzungsweisen Gehalt von rund 50% Schalen 63,5 % und bei den reinen Schalen nur mehr 21,5 %. Auf die Wichtigkeit einer Rohfaserbestimmung bei der Untersuchung und Beurteilung der hierher gehörigen Rückstände wird hingewiesen. Die aus den durchgeführten Mineralstoffanalysen errechneten Äquivalente ergaben für den Kuchen und den Schrot einen Säure-, für die Schalen einen Basenüberschuß.     

Die potensiaal vir droëland aangeplante weiding in die vrystaatstreek

Uittreksel

Die uitbreidingspotensiaal van aangeplante weiding in die Vrystaatstreek is ondersoek. Die potensiaalomskrywing is gedoen aan die hand van klimatologiese oorwegings, beskikbaarheid van grond en die winsgewendheid van aangeplante weiding teen‐oor veld, mielie‐ en koringproduksie.

Die ondersoek toon aan dat daar aansienlike potensiaal vir die uitbreiding van aangeplante weiding bestaan sover dit die reenval en beskikbare grondoppervlakte aanbetref. Voorts is dit duidelik dat dit nie ekonomies geregverdig is om veld in ‘n redelike toestand vir aangeplante weiding om te ploeg nie. Dit word betwyfel of dit winsgewend is om marginale lande van koring‐ en mielieverbouing te onttrek en met aangeplante grasweidings te vestig waar gemiddelde en onder gemiddelde bestuur toegepas word. Droëlandlusern, benut deur wolskape en melkkoeie, en sorghums benut deur melkkoeie, blyk ekonomies geregverdig op marginale lande te wees.     

Veldtoestand en neiging in Kalahari‐duineveld onder ‘n ekstensiewe veeboerderystelsel

Uittreksel

Plantopnames is gedurende 1970 tot 1985 in die Kalahari‐duineveld (Acocks, 1975; Veldtipe no. 16a4) op die proefboerdery‐eenheid Massakloutjie in Noordwes‐Kaapland onderneem. Reënval het gedurende die proefperiode gewissel tussen 111 mm (1982–83) en 593 mm (1973–74). Die totale basale plantebedekking het gevarieer van 2,39 % (1983) tot 6,17 % (1977). Die voorkoms van periodes met hoë en lae reënval word weerspieël in die botaniese samestelling van die duineveld.

Groep A spesies (afnemers/hooggewenstes) vorm die dominante komponent (tot 90 %) gedurende ‘n droë siklus, weens ‘n groter droogtebestandheid. In ‘n nat siklus vermeerder die Groep B, C en D spesies (toenemers/minder gewenstes en onge‐wenstes) vinniger as die Groep A spesies en maak tot soveel as 50 % van die botaniese samestelling uit. Weens die sikliese aard van die botaniese samestelling (relatiewe bedekking) vorm absolute bedekking van spesiegroepe ‘n meer betroubare maatstaf van relatiewe veldtoestand as botaniese samestelling. Geskikte plantopnametegnieke vir die Kalahari‐duineveld word be‐spreek. Daar is aangetoon dat onder ‘n realistiese veelading ‘n ekonomies vatbare veeboerdery in die duineveld bedryf kan word, sonder dat die hulpbron beskadig word.     

Veld‐tipes, ‐probleme en weidingnavorsing in die Oranje‐vrystaatstreek

Uittreksel

Die Oranje‐Vrystaatsrteek is ‘n baie belangrike veeboerderygebied in die Republiek van Suid‐Afrika. Nege hoof‐veldtipes word in die Streek onderskei en elk is kortliks bespreek. Oor‐ en selektiewe beweiding, bos‐en gifplantindringing en gronderosie is die belangrikste probleme wat die veld en boerderypotensiaal van die streek bedreig. Weidingnavorsing word hoolsaaklik op en vanaf twee sentra geloods, naamlik, die Land‐bounavorsinginstituut, Glen en Armoedsvlaktenavorsingstasie, Vryburg. Navorsingswerk aan Glen bestaan grootliks uit veldbeheer‐, veldontblarings‐ en veldbemestingsprojekle asook vermeerbos‐, outekologiese en fisiologiese navorsing. Veldbeheer en ekologiese aspekte van die vermeerbosprobleem word koöperatief op plase in Griekwaland‐Wes ondersoek. Bosindringinig is die ernstige veldprobleem wat die Molopogebied bedreig, gevolglik word by Armoedsvlakte die meesle navorsing toegespits op veldbeheer en veldteklamasie en die beheer en bekamping van hosindringing.     

Congenital Type III von Willebrand’s disease unmasked by hypothyroidism in a Shetland sheepdog

A 7-year-old, spayed female Shetland sheepdog had sudden onset of right-sided epistaxis. Diagnostic tests revealed Type III von Willebrand’s disease and primary hypothyroidism leading to an acute hypothyroid crisis and acquired factor VIII (FVIII) deficiency. Levothyroxine therapy normalized the serum thyroxine and FVIII concentrations. The delayed onset of disease and the reversible FVIII deficiency that was corrected with levothyroxine therapy, support a role for hypothyroidism in the pathogenesis of this dog’s sudden bleeding tendency as has been seen with hypothyroidism in humans.     

Produksie en kwaliteit van ‘n aantal grasspesies in die Combretum‐veld van noord‐transvaal

Uittreksel

Die produksie en kwaliteit van vyf spesies (Themeda triandra, Heteropogon contortus, Digitaria eriantha var. pentzii, Schmidtia pappophoroides en Eragrostis rigidior) is by verskillende frekwensies van ontblaring op ontbosde en onontbosde bosveld gemeet. In die daaropvolgende jaar is intensiteit bygebring met minder frekwensies en is die spesies na drie verminder (H. contortus, D. eriantha var. pentzii, en S. pappophoroides).

Ontbossing het by al die spesies, behalwe D. eriantha var. pentzii ’n hoogsbetekenisvolle verhoging in produksie tot gevolg gehad, sonder enige noemenswaardige invloed op kwaliteit.

Die spesies het verskil in hul reaksie op frekwensie van ontblaring, maar die 3‐ weeklikse en jaarlikse ontblarings het byna deurgaans swakker as die 6‐ en 9‐weeklikse onblarings presteer.

Alhoewel die spesies aanvanklik in twee groepe verdeel en aan verskillende stelle ontblaringsintensiteite onderwerp is, het die intensiteit wat 12 cm Stoppel laat, in alle gevalle die hoogste produksie gelewer.     

Die uitwerking van ‘n hoë veedigtheid op die benutting van etlike spesies in die sentrale hoër Karoo

UITTREKSEL

‘n Proef is uitgevoer om die uitwerking van ‘n hoë veedigtheid vir ‘n kort periode op die benutting van 11 spesies in die Sentrale Hoër Karoo te bepaal. Benutting is bepaal deur die droë massa van 50 plante per spesie voor en na beweiding te vergelyk. Die resultate het getoon dat die persentasie benutting van 12,9 tot 89,0 persent gewissel het. Beweiding met ‘n hoë veedigtheid vir ‘n kort periode word nie gesien as ‘n geskikte benuttingspraktyk vir die betrokke veld nie.