Over de vatbaarheid van niet-kruisbloemige planten voor het zoösporangium-stadium vanPlasmodiophora brassicae Woron

Samenvatting en bespreking Een vijftiental plantensoorten werd onderzocht op vatbaarheid voor het zoösporangium-stadium vanP. brassicae. Hiervan werdenTrifolium pratense, Reseda odorata enLolium perenne in zeer geringe mate, enPapaver rhoeas iets sterker aangetast. De mate van aantasting van deze laatste was echter nog aanzienlijk minder dan van als vergelijkingsobject gebruikte bloemkoolplantjes. Gezien deze resultaten is het niet waarschijnlijk, dat niet-cruciferen enigermate kunnen bijdragen tot de instandhouding of vermeerdering van de schimmel bij afwezigheid van kruisbloemigen. Evenmin is er reden te veronderstellen, dat niet-cruciferen als vangplanten voor het uitroeien van de rustsporen van groot practisch belang kunnen zijn.Summary Webb's (1949) discovery of zoosporangia ofP. brassicae in non-crucifers raises the question of further means of multiplication and survival in the soil (MacFarlane, 1952). Perhaps the fungus can maintain itself in successive generations of zoosporangia in root hairs of these plants. From there it might in turn infect crucifers and produce a fresh crop of resting spores. This must be kept in mind when considering the possibility of eradicating the fungus from the soil by growing non-crucifers which stimulate the resting spores to germinate. If survival in root hairs were important, plants for this purpose would need to resist the zoosporangial stage as well as stimulate spore germination.In the present study a number of non-crucifers was tested for susceptibility to the zoosporangial stage by a method already described (Kole, 1955). In addition, the rate of infection of susceptible non-crucifers was compared with that of cabbage grown under the same conditions. Of seven non-crucifers, not tested before, onlyTrifolium pratense became infected.MacFaralane's findings of non-cruciferous hosts were confirmed forPapaver rhoeas, Reseda odorata andLolium perenne (Table 1). In all the susceptible non-crucifers exceptPapaver rhoeas, infection was very sligth. There were more infections onPapaver rhoeas than on the other non-crucifers but fewer than on cabbage, which was heavily infected. On the basis of these results it is not thought that the occurrence of non-cruciferous hosts ofP. brassicae will generally be of great practical importance.     

Roepke's werk op het gebied van de toegepaste entomologie voor het voormalig Nederlandsch Oost Indië

Ohne Zusammenfassung     

Is de berberis een gevaar voor de graancultuur?

Ohne ZusammenfassungLaboratorium voor Mycologie en Aardappelonderzoek     

Enkele waarnemingen over versmelten van zoösporen bij Phytophthora infestans (Mont.) de Bary

Summary Zoospores ofPhytophthora infestans were seen to fuse in pairs. Generally within 30 min. after zoospore discharge, fusion started by the formation of a connection between touching zoospores. Gradually the connection became shorter and thicker (fig. 1,2 and 3), and within 30 min. the two zoospores united to form a spherical body (fig. 4). The flagella were thrown off just before the compound zoospore assumed the spherical shape. The compound zoospores germinated by a germ tube within 30 min. after their formation. The analogy withCritopoulos' observations on zoospore fusion inP. capsici is discussed.     

De invloed vanGladiolus op de kieming van sclerotiën vanSclerotium cepivorum

Samenvatting Door het feit dat witrot,Sclerotium cepivorum Berk., in de grond overblijft in de vorm van sclerotiën die zeer levenskrachtig zijn, is een economische bestrijding van deze ziekte met chemische middelen nog niet mogelijk. Onderzocht werd of een natuurlijke bestrijding met gebruikmaking van gladiolen als tussenteelt enig perspectief biedt.Uit laboratoriumproeven met de knollen vanGladiolus bleek, dat één of meer onbekende stoffen via de wortels aftescheiden worden die, in zeerg geringe concentraties, de kieming van sclerotïen vanS. cepivorum stimuleerde. In hogere concentraties bleken deze remmend te werken door wortelexcreten van de mycelium. Ook sclerotiën in de grond werden door wortelexcreten van de gladiool op de een of andere wijze beïnvloed, waardoor het aantal scleoriën sterk verminderde. In besmette grond, afkomstig van zieke percelen, werd de aantasting van uieplanten door witrot belangrijk verminderd na een voorvrucht met gladiolen.DaarGladiolus zelf niet als waardplant vanS. cepivorum optreedt, zou bestrijding van witrot mogelijk kunnen zijn doorGladiolus als tussenteelt bij de verbouw van uien in the schakelen.Summary Sclerotium cepivorum Berk., the cause of white rot in onions, survives in the soil in the form of sclerotia, which remain viable for many years and which are highly resistant against fungicides. Therefore economic control of the disease with chemical compounds is not yet possible.In laboratory experiments root exudates ofGladiolus stimulated the germination of sclerotia. Higher concentrations of the active ingredient seemed toxic to the mycelium ofS. cepivorum (tables 1, 2; figs. 2, 3, 4, 5).The number of sclerotia in soil decreased more in the presence ofGladiolus than in controls withoutGladiolus (tables 3, 4). In soil from infested onion aereas growingGladiolus decreased the incidence of white rot in onions grown afterwards (table 5). It may therefore be possible to control white rot of onions by growingGladiolus in infested fields.     

Waarnemingen over het gedrag van zoösporen uit de zoösporangia vanOlpidium brassicae (wor.) dang

Summary The zoosporangial zoospores ofOlpidium brassicae are uniflagellate (fig. 1). Observations with a phase contrast microscope on living zoospores in watermounts showed that biflagellate zoospores resulted from zoospore fusion. Further, specimens were found with more than two flagella (fig. 2 and 3). As at zoospore discharge only uniflagellate zoospores occur, it may be, assumed that zoospores with more than two flagella are also the result of zoospore fusion. As there may be an analogy betweenO. brassicae andO. viciae,Kusano's explanation of the occurrence of compound zoospores with more than two flagella is discussed.     

Een oriënterend onderzoek naar het voorkomen van en de schade veroorzaakt door het havercystenaaltje (Heterodera avenae = H. major) in 1955

Samenvatting Op vele bedrijven, waar een sterke rotatie van granen in het bouwplan is opgenomen, kan het havercystenaaltjes veelvuldig moeheidsverschijnselen in haver veroorzaken. Ook op bedrijven, waar dit gewas geen afwijkingen in de groei vertoont, komt het aaltje, zij het in geringe concentraties, algemeen voor. Tussen de besmettingsgraad van de grond en de schade aan het gewas bestaat een zeker verband. Dit verbank kan sterk beïnvloed worden door verschillende bijkomende factoren, waaronder de watervoorziening van der planten een belangrijke rol speelt.Het is nog niet duidelijk in hoeverre de techniek van het grondmonsteronderzoek gewijzigd dient te worden om te voorkomen, dat de levende inhoud van de cysten terugloopt.Summary The cereal root eelworm has become a serious pest in oats in some parts of the Netherlands, especially on light, sandy soils.In March and April 1955 1400 soil samples were collected from farms where the occurrence of the nematode was to be expected.In two different areas the degree of infestation was 78 and 96% of the total of fields under investigation. These figures indicate that the concerning farms were generally infested, but they do not represent the mean situation of the area.During the growing season each oat crop was examined for symptoms of the disease. The data collected were compared afterwards with the degree of infestation. There proved to be a positive correlation between the degree of infestation of the soil and the damage to the crop (tables 1 en 2). Several circumstances influence this correlation, among which the water supply of the plants seems to be a very important one.Cyst populations were identified by morphological characters to separate them from the clover root eelworm,Heterodera trifolii (Goffart, 1936), which was also present in 6,5% of the samples in one, and in 32% of the samples in the other area.The larvae in the cysts ofH. avenae evidently do not stand dry preservation, which is in accordance with recent experience in England (2).Dry preservation inplastic cavity slides for 1–3 weeks resulted in a decrease of viable cysts and larvae of 52%. A more suitable technique for collecting and handlingH. avenae in studied for further work.Het onderzoek werd verricht in samenwerking met de Rijkslandbouwconsulenten te Zutfen en Horst (L.) en het kantoor van de Plantenziektekundige Dienst te Doetinchem.     

Emergence de Ceratitis capitata (Diptera: Tephritidae) sur culture protégée de piment (Solanaceae) en zone subsaharienne (Algérie)

In Algeria, the Mediterranean fruit fly has long been associated with fruit production in coastal regions with a temperate climate. But with climate change, especially in autumn and spring, this fly has spread and attacks other host plants. The medfly appeared in the sub-Saharan area of Souf region (Algeria) on chilli pepper (Capsicum annuum) under protected crops and causes significant damage.