Teelt en veredeling van voergewasse in die humiede en subhumiede dele van Suid‐Afrika: Behoeftes,probleme en metodes

Malawi is a tropical country with a strongly seasonal rainfall distribution pattern. The major livestock nutrition problem is the dry season (May to November) protein deficit which results in liveweight losses of up to 40 kg per beast. An attempt is being made to improve the protein nutrition using tropical pastures legumes. The national pasture research programme is based on a policy of finding productive pasture legumes lo fit into the present edaphic and managerial environments with a minimum amount of modification to either. A ‘range of proven pasture legumes has been introduced and screened over a range of climatic and edaphic environments. The following legumes exhibit high biological potential for well drained soils: Slylosanthes guyanensis cv. Schofield, S. humilis cv. Queensland Grown, S. humilis cv. Coastal Early, S. humilis (BPI 404), Glycine wightii, Phaseolus atropurpureus cv. Siratro, Desmodium uncinatum and Leucaena leucocephala cv. Peru. The following legumes exhibit high potential for poorly drained dambo soils: S. guyanensis cv. Schofield, S. humilis cv. Queensland Grown, S. humilis cv. Coastal Early, S. humilis (BPI 404) and Lotononis bainesii cv. Miles. Eleven principles of legume introduction into grazing systems are discussed.     

Les biofilms bactériens : leur importance en santé animale et en santé publique

Bacterial biofilms are structured communities of bacterial cells enclosed in a self-produced polymer matrix that is attached to a surface. Biofilms protect and allow bacteria to survive and thrive in hostile environments. Bacteria within biofilms can withstand host immune responses, and are much less susceptible to antibiotics and disinfectants when compared to their planktonic counterparts. The ability to form biofilms is now considered an attribute of many microorganisms. Diseases associated with biofilms require novel methods for their prevention, diagnosis and treatment; this is largely due to the properties of biofilms. Furthermore, the presence of biofilms on surfaces found at farms, slaughterhouses or food processing plants will have an impact on the efficacy of disinfection protocols. Surprisingly, biofilm formation by bacterial pathogens of veterinary or zoonotic importance has received relatively little attention. The objective of this brief Review article is to bring awareness about the importance of biofilms to animal health stakeholders.(Translated by the authors)     

Die konstanz der melkordnung von ziegen in großen gruppen

ZUSAMMENFASSUNG: An zwei gro?en Ziegengruppen (Geh?rnte und Hornlose) wurde geprüft, ob es eine Melkordnung gibt. Die Tiere wurden in einem landwirtschaftlichen Betrieb in Oberbayern in Laufst?llen gehalten. Zun?chst wurde für jede Herde die Soziale Rangordnung ermittelt und für jedes Tier ein Dominanzindex errechnet. Gleichzeitig wurde über Wochen hinweg bei 17 Melkvorg?ngen (Geh?rnte) bzw. 20 Melkvorg?ngen (Hornlose) die Melkordnung ermittelt. Die Untersuchung führte zu folgenden Ergebnissen: 1 . Der Platz in der Melkordnung schwankte individuell sehr viel weniger, als es bei zuf?lliger Wahl zu erwarten gewesen w?re. Viele Tiere nahmen bei jedem Melkvorgang ann?hernd denselben Platz in der Melkordnung ein. 2 . Eine Platzkonstanz bestand vor allem am Anfang und am Ende der Melkordnung. 3 . Es konnte kein Zusammenhang zwischen Melkordnung und Sozialer Rangordnung gefunden werden. 4 . Gei?en mit h?herer Milchleistung nahmen im allgemeinen frühere Pl?tze in der Melkordnung ein, als es zuf?lliger Verteilung entsprochen h?tte. 5 . Zwischen geh?rnten und hornlosen Tieren bestanden in allen Aspekten nur geringfügige Unterschiede. 6 . Es ist denkbar, da? die Melkordnung weniger von me?baren Merkmalen als von Gewohnheitsbildung abh?ngt. SUMMARY: Equality of ranking of goats at milking The existence of rank order at milking was investigated in two large groups of horned and polled goats, respectively. First, social rank was determined and an index of dominance constructed for each animal in each herd. Simultaneously, the ranking at milking was observed 17 times for horned and 20 times for the polled goats, respectively: 1 . The ranking at milking shows less than random variation. At each milking, animals assume roughly the same position. 2 . Uniformity of ranks was particularly evident at the beginning and at the end of milking. 3 . No connection was evident between social rank and milking rank. 4 . Higher yielding goats entered the milking parlour significantly earlier. 5 . Little differences in this behaviour seemed to exist between horned and polled goats. 6 . Ranking seems to be influenced by habits more than by measurable traits.     

Groei en produksie van ‘n aanal aangeplante weidings onder beweiding

Uittreksel

Die groei en produksie onder beweiding van ‘n aantal aangeplante weidings is met behulp van die verskilmetode bepaal. Uit die data verkry in die proef is dit duidelik dat indien daar besproeiingswater beskikbaar is, groen materiaal dwarsdeur die jaar voorsien kan word. Spesies wat in so ‘n kombinasie gebruik kan word, is byvoorbeeld Dactylis glomerata, Festuca arundina‐ceae, Lolium multiflorum en Digitaria eriantha. D. eriantha kan egter met Eragrostis curvula, Cynodon dactylon of Medicago sativa vervang word. Loliumperenne het die laagste droëmateriaalproduksie van al die spesies onder besproeiing gelewer.     

Veldtoestand en neiging in Kalahari‐duineveld onder ‘n ekstensiewe veeboerderystelsel

Uittreksel

Plantopnames is gedurende 1970 tot 1985 in die Kalahari‐duineveld (Acocks, 1975; Veldtipe no. 16a4) op die proefboerdery‐eenheid Massakloutjie in Noordwes‐Kaapland onderneem. Reënval het gedurende die proefperiode gewissel tussen 111 mm (1982–83) en 593 mm (1973–74). Die totale basale plantebedekking het gevarieer van 2,39 % (1983) tot 6,17 % (1977). Die voorkoms van periodes met hoë en lae reënval word weerspieël in die botaniese samestelling van die duineveld.

Groep A spesies (afnemers/hooggewenstes) vorm die dominante komponent (tot 90 %) gedurende ‘n droë siklus, weens ‘n groter droogtebestandheid. In ‘n nat siklus vermeerder die Groep B, C en D spesies (toenemers/minder gewenstes en onge‐wenstes) vinniger as die Groep A spesies en maak tot soveel as 50 % van die botaniese samestelling uit. Weens die sikliese aard van die botaniese samestelling (relatiewe bedekking) vorm absolute bedekking van spesiegroepe ‘n meer betroubare maatstaf van relatiewe veldtoestand as botaniese samestelling. Geskikte plantopnametegnieke vir die Kalahari‐duineveld word be‐spreek. Daar is aangetoon dat onder ‘n realistiese veelading ‘n ekonomies vatbare veeboerdery in die duineveld bedryf kan word, sonder dat die hulpbron beskadig word.     

Voedings‐ en produksiestudies op Cenchrus ciliaris L. cv. Molopo 1

Die waarskynlike optimum makrovoedingselementpeile vir Cenchrus ciliaris cv. Molopo, in dpm, deur middel van sandkultuurstudies bepaal, is: N‐140, P‐31, K‐130, S‐6, Ca‐20 en Mg‐5. Die cultivar is die gevoeligste vir tekorte aan N, P, K en S. Hoë Ca‐ (600 dpm) en Na‐konsentrasies (500 dpm by opkomende saailinge en 1 000 dpn. na die 4‐blaarstadium) het verlaagde produksie (in die geval van Ca en Na) en hoë saailingverliese (in die geval van Na) tot gevolg gehad. N, P en moontlik ook S, is die beperkende elemente tot verhoogde produksie op ‘n grond van die Bontbergserie (Huttonvorm). In die Vivo‐Dendron‐omgewing is DM‐opbrengs betekenisvol verhoog deur N, maar nie deur P nie. Grondbewerking tussen die rye het DM‐opbrengs betekenisvol vanaf die tweede groeiseisoen op droëland verhoog, maar nie onder besproeiing nie.     

Bonnes pratiques de l’utilisation des dermocorticoïdes en dermatologie canine

The authors make recommendations for the optimal use of topical glucocorticoids in routine practice based on their experience in canine dermatology and evidence from the literature. The rationale behind the use of topical glucocorticoids is reminded, as are the main factors to consider in the selection of the appropriate product from current therapeutic armamentarium, taking into account notably the anti-inflammatory power and side effects of glucocorticoid compounds, their percutenous penetration and absorption, as well as available veterinary presentations. The specific circumstances and instructions for use of topical glucocorticoids are developed in each of their main indications (atopic dermatitis, flea allergy dermatitis, pyotraumatic dermatitis, contact dermatitis, auto-immune dermatitis, perianal fistulas), as are reminded the limits to their use and potential side effects, underlining the need for proper education of the owner and good therapeutic monitoring of the patient.Download : Download Acrobat PDF file (17MB)English Version. English Version     

Veld‐tipes, ‐probleme en weidingnavorsing in die Oranje‐vrystaatstreek

Uittreksel

Die Oranje‐Vrystaatsrteek is ‘n baie belangrike veeboerderygebied in die Republiek van Suid‐Afrika. Nege hoof‐veldtipes word in die Streek onderskei en elk is kortliks bespreek. Oor‐ en selektiewe beweiding, bos‐en gifplantindringing en gronderosie is die belangrikste probleme wat die veld en boerderypotensiaal van die streek bedreig. Weidingnavorsing word hoolsaaklik op en vanaf twee sentra geloods, naamlik, die Land‐bounavorsinginstituut, Glen en Armoedsvlaktenavorsingstasie, Vryburg. Navorsingswerk aan Glen bestaan grootliks uit veldbeheer‐, veldontblarings‐ en veldbemestingsprojekle asook vermeerbos‐, outekologiese en fisiologiese navorsing. Veldbeheer en ekologiese aspekte van die vermeerbosprobleem word koöperatief op plase in Griekwaland‐Wes ondersoek. Bosindringinig is die ernstige veldprobleem wat die Molopogebied bedreig, gevolglik word by Armoedsvlakte die meesle navorsing toegespits op veldbeheer en veldteklamasie en die beheer en bekamping van hosindringing.     

Grondbewerking en die saai van Eragrostis curvula saad op erg vernielde themeda‐cymbopogon‐veld

Uittreksel

‘n Proef is uitgevoer om die uitwerking van grondbewerking en die insaai van Eragrostis curvula op die plantkundige samestelling van erg‐vernielde veld vas te stel. Grondbewerking en insaaiing was uitgevoer vóór sowel as gedurende die reënseisoen. Die vernaamste resultate het aangedui dat grondbewerking vóór reën ‘n nadelige uitwerking op die veld het. Gedurende die reënseisoen kan ‘n tandimplement, in kombinasie met die insaai van E. curvula, suksesvol aangewend om erg‐vernielde veld te herbedek.     

Facteurs de risque nutritionnels de la pathologie hépatique dans les troupeaux bovins laitiers en France

Nutritional risk factors for liver damage were surveyed in Black-Pied French dairy herds using serum glutamic dehydrogenase and gamma glutamyl transferase levels to monitor liver dysfunction.

The 34 herds chosen were free of parasitic liver injuries. Feeding systems, nutritional blood parameters and production characteristics are analyzed. Two risk factors appeared to be involved in hepatic injury: feeding of fresh rape (Brassica napus) and high levels of serum urea (≥6.64 mmol/L) associated with grass pasture or dietary nonprotein nitrogen with corn silage.

     

Korttermyn invloed van strawwe droogte op veldtoestand en waterverbruiksdoeltreffendheid van grasveld in die sentrale Oranje‐Vrystaat

Short‐term effect of severe drought on veld condition and water use efficiency of grassveld in the central Orange Free State. The impact of an intensive drought (1982/1983 and 1983/84‐growing seasons) on botanical composition, basal cover, mortality of grazing plants and water use efficiency (WUE) of veld in good, moderate and poor condition was identified. Increaser II species were apparently more capable of surviving drought than the Decreaser species. Under optimal soil moisture conditions the Decreaser species increased and the Increaser II species decreased. During the drought extensive grass mortality took place. Veld condition plays an important role in determining mortality during drought. Decreaser species have a high water requirement for optimal WUE, while Increaser II species can reach maximum WUE with less water. Under water stress conditions Increaser II species significantly (P≤0.01) do not use the water as efficiently as do Decreaser species. The WUE under water stress conditions for veld in good, moderate and poor condition was on average, during the study period, 0.90; 0.90 and 0.40 kg ha^?1 mm^?1, respectively, and towards under optimal water conditions, 2.47; 1.67 and 0.23 kg ha^?1 mm^?1, respectively.     

Grond‐ en afloopverlies bepalings vanaf natuurlike veld,met behulp van ‘n reënvalnabootser

Uittreksel

‘n Oorhoofse roterende reënvalnabootser is gebruik om die sediment‐ en afloopverliese vanaf natuurlike veld in verskillende suksessiestadia en teen verskillende hellings te bepaal.

Soveel as 94,34% van die toegediende hoeveelheid water en 5,74 t/ha sediment het verlore gegaan vanaf ‘n pionierbedekte veld met ‘n 2,42% helling. Die basale bedekking het van al die veranderlikes betrokke, die grootste bydrae tot afloopverliese gelewer, terwyl die helling ‘n nie‐betekenisvolle rol gespeel het. Beide basale bedekking en helling het ‘n betekenisvolle (P < 0,05) invloed op die hoeveelheid sedimentverliese, vanaf natuurlike veld gehad.

‘n Hoogsbetekenisvolle verwantskap tussen basale bedekking met sediment‐ (r² = 0,68) en afloopverliese (r² = 0,69) is verkry, terwyl die helling geen betekenisvolle verwantskap met sediment‐ en afloopverliese getoon het nie.     

Produksie en kwaliteit van ‘n aantal grasspesies in die Combretum‐veld van noord‐transvaal

Uittreksel

Die produksie en kwaliteit van vyf spesies (Themeda triandra, Heteropogon contortus, Digitaria eriantha var. pentzii, Schmidtia pappophoroides en Eragrostis rigidior) is by verskillende frekwensies van ontblaring op ontbosde en onontbosde bosveld gemeet. In die daaropvolgende jaar is intensiteit bygebring met minder frekwensies en is die spesies na drie verminder (H. contortus, D. eriantha var. pentzii, en S. pappophoroides).

Ontbossing het by al die spesies, behalwe D. eriantha var. pentzii ’n hoogsbetekenisvolle verhoging in produksie tot gevolg gehad, sonder enige noemenswaardige invloed op kwaliteit.

Die spesies het verskil in hul reaksie op frekwensie van ontblaring, maar die 3‐ weeklikse en jaarlikse ontblarings het byna deurgaans swakker as die 6‐ en 9‐weeklikse onblarings presteer.

Alhoewel die spesies aanvanklik in twee groepe verdeel en aan verskillende stelle ontblaringsintensiteite onderwerp is, het die intensiteit wat 12 cm Stoppel laat, in alle gevalle die hoogste produksie gelewer.     

Die invloed van bemesting op die spesiesamestelling en basale bedekking van beweide veld in die Potchefstroom‐omgewing

The impact of fertilization on veld in the Potchefstroom area was investigated. Nitrogen and phosphorus were applied annually from 1972/73 until 1981/82. The control plots and the fertilized plots were grazed with year‐old steers. Species composition and basal cover were recorded using the wheelpoint technique. The results clearly indicated the formation of a soil fertility gradient as a result of the fertilization. Although there was a decrease in the ecological status of the fertilized plots, the production and palatability of the sward increased and thus also animal performance.     

Die invloed van vog‐ en ontblaringsbehandelings in hidrologiese eenhede op natuurlike veld van die sentrale oranje‐vrystaat

Die invloed van al die kombinasies van twee intensiteite (3 en 6 cm ontblaringshoogtes) en twee frekwensies (een en vier keer per jaar) van ontblaring, is onder drie verskillende vogbehandelings, onder natuurlike veldtoestande, vir die periode Julie 1978 tot Junie 1981, ondersoek. Die invloed van die vog‐ en ontblaringsbehandelings is geëvalueer in terme van die basale bedekking, botaniese samestelling, fitomassaproduksie en waterverbruiksdoeltreffendheid (WVD: Is die fitomassa geproduseer in verhouding tot die evapotranspirasie).

Die verskillende vogbehandelings waaraan die veld onderwerp is, het meegebring dat daar aan die einde van die 1980/81‐seisoen hoogs betekenisvolle verskille in basale bedekking en botaniese samestelling tussen die drie vogbehandelings voorgekom het.

Vog toon die grootste invloed op weiveldproduksie van al die veranderlikes wat toegepas is. Die intensieteit en frekwensie van ontblaring het die produksie tot ‘n mindere mate beinvloed.

Die waterverbruiksdoeltreffendheid van die grasse onder vogbehandeling 1, naamlik normale reënval, het toegeneem met ‘n afname in ontblaringsintensiteit. Onder vogbehandeling 2, naamlik optimale grondvogtoestande, neem die WVD van die grasse toe met ‘n toename in ontblaringsfrekwensie. Hoe strawwer ontblaar is (3 cm hoogte in plaas van 6 cm hoogte) onder optimale grondvogtoestande, hoe hoër is die waterverbruiksdoeltreffendheid.