Resistance of rose rootstocks to crown gall (Agrobacterium tumefaciens)

Various types of rose rootstocks were tested for their resistance to crown gall. The rootstock Iowa State University (ISU) 60–5 was the most resistant, followed by Brooks 48, Clarke 1957 and Welch. Rosa multiflora, R. noisettiana (Manetti) and Basye No. 3 were very susceptible. The inoculations were made with four isolates ofAgrobacterium tumefaciens (Smith et Townsend) Conn, respectively from aDahlia sp.,Rosa spp. andPrunus persica. It was found that the isolate fromDahlia was a different race to the isolates fromRosa andPrunus spp.Samenvatting Bij onderstammen van rozen, kunstmatig geïnoculeerd metAgrobacterium tumefaciens (Smith et Townsend) Conn., werden verschillen in resistentie tegen wortelknobbel gevonden. Het meest resistent was Iowa State University (ISU) 60–5, gevolgd door Brooks 48, Clarke 1957 en Welch, Zeer vatbaar warenRosa multiflora, R. noisettiana (Manetti) en Basye No. 3. De vier isolaten vanA. tumefaciens, gebruikt voor de inoculaties, waren respectievelijk afkomstig van eenDahlia sp.,Rosa spp. enPrunus persica. Het isolaat vanDahlia en de isolaten vanRosa enPrunus spp. behoorden tot twee verschillende fysiologische rassen. De vorming van tumoren was in sommige gevallen afhankelijk van de methode van inoculatie; inoculaties bij de stambasis waren meer succesvol dan in het midden van de stam.     

Pathogenic variation in poplar rust <Emphasis Type="Italic">Melampsora larici-populina</Emphasis> from England

Using a leaf disc method, 19 isolates of the poplar rust, Melampsora larici-populina , and one isolate of M.populnea from England were inoculated on to 25 poplar clones belonging to Populus nigra and P.trichocarpa, and hybrids between P. deltoides and P. nigra, P. deltoidesand P. trichocarpa, P.tacamahaca and P.trichocarpa, and P. alba and P. tremula. Disease was scored based on the pustule area and inoculum density. In terms of whether sporulating uredinia formed, the 19 isolates showed seven different patterns to the tested poplar clones. The majority of the rust isolates infected P. nigra P3090 and Vereecken, P.nigra×P. deltoides Casale and Tasman, P. tacamahaca×trichocarpa 36 and Balsam Spire, and P.trichocarpa Blom. Populus trichocarpa×P. deltoides 69039/4 was infected by only three isolates collected from southern England. No visible symptoms appeared on P. alba ×P. tremulaTower and P.trichcarpa×P. deltoides×P. deltoides76028/5 in inoculations with M. larici-populina isolates. Populus alba×P.tremula Tower was infected only by M. populnea. When M. larici-populina isolates were tested using AFLP, no differences were found either between isolates from different geographical regions or between those having narrow spectrum of virulence and those showing wide spectrum of virulence on the tested clones. The results suggest that the UK rust populations possess virulences which were found in races E1, E2, E3 and E4 in continental Europe and that rust having virulence patterns similar to race E4 has occurred in UK poplar plantations since 1996.     

The ash wilt disease: A preliminary investigation of wood anatomy

A macroscopical, microscopical and SEM examination of wood samples, taken from diseased ash trees, was undertaken to probe into the cause of an ash wilt disease considered to be identical with dieback. The symptoms, particularly the obstruction of the vessels by tyloses and the occurrence of fungal hyphae in one specimen, bear a strong resemblance to those found in Dutch elm disease.Samenvatting Houtmonsters van zieke essen werden macroscopisch, microscopisch en met de SEM onderzocht om de oorzaak van de esseverwelkingsziekte op te sporen. Deze ziekte, ook wel aangeduid met essensterven, vertoont grote overeenkomsten met de in de Verenigde Staten van Amerika en in Groot-Brittanië al langer bekende ash dieback. De gevonden verschijnselen, in het bijzonder de verstopping van vaten door thyllen en het vóórkomen van schimmeldraden in een van de monsters, vertonen veel overeenkomsten met karakteristieke symptomen van de iepeziekte en van de eikeverwelking.     

Resistance to carbendazim in Pseudocercosporella herpotrichoides from Dutch wheat fields

Culm base samples were collected in August 1984, from winter wheat fields in Groningen, Flevoland and near Wageningen in Gelderland. In contrast to fields in the latter two areas, fields in Groningen were characterized by intensive wheat cultivation and yearly applications of benzimidazole fungicides for eyespot control. Seventy-seven isolates ofPseudocercosporella herpotrichoides were recovered. Forty-three percent of recovered isolates were carbendazim-resistant, all of which originated from fields in Groningen. Resistant isolates were detected among both rye- and wheat-types of the pathogen. Rye-type isolates were identified asP. herpotrichoides var.acuformis and those of the wheat-type asP. herpotrichoides var.herpotrichoides.Samenvatting Monsters van de halmbasis van tarwestro werden in augustus 1984 verzameld van percelen met wintertarwe in Groningen, Flevoland en bij Wageningen in Gelderland. In tegenstelling tot de percelen in de twee laatstgenoemde gebieden, waren de percelen in Groningen gekenmerkt door intensieve tarweteelt en door jaarlijkse bespuitingen met benzimidazool fungiciden tegen de oogvlekkenziekte. In totaal werden 77 isolaten vanPseudocercosporella herpotrichoides verkregen. Drieënveertig procent van de isolaten was resistant tegen carbendazim en alle resistente isolaten waren afkomstig van percelen in Groningen. Resistente isolaten werden zowel bij het rogge- als bij het tarwetype van het pathogeen aangetroffen. Isolaten van het roggetype werden geidentificeerd alsP. herpotrichoides var.acuformis en die van het tarwetype alsP. herpotrichoides var.herpotrichoides.     

The multiplication of three pathotypes of the potato root eelworm on different potato varieties

In two pot experiments the pathotypes, AB and ABCD ofHeterodera rostochiensis multiplied at lower rates on the potato variety Libertas than pathotype A. Pathotype ABCD multiplied at the same rate on a variety resistant against pathotype A as pathotype A on Libertas. Pathotype AB multiplied at a lower rate on Libertas and a variety resistant against A than A on Libertas. In a third experiment with the pathotypes A and ABCD and five potato varieties susceptible to all pathotypes, two varieties resistant to A and AB and three resistant to A significant differences between the rate of reproduction of the same pathotype on different susceptible varieties were found. The rate of reproduction of the pathotype ABCD on the varieties tested tended to be slightly lower than that of pathotype A on varieties susceptible to that pathotype.Samenvatting In twee potproeven vermenigvuldigden de pathotypen AB en ABCD vanHeterodera rostochiensis zich minder sterk op het aardappelras Libertas dan pathotype A. Pathotype ABCD vermenigvuldigde zich even sterk op een tegen pathotype A resistenteS. andigenum-hybride als pathotype A op Libertas. Pathotype AB vermenigvuldigde zich minder sterk op Libertas en een tegen A resistente variëteit dan A op Libertas.In een derde proef met de pathotypen A en ABCD en vijf voor alle pathotypen vatbare aardappelrassen, twee tegen A en AB resistente en drie tegen A resistente rassen, werden significante verschillen aangetoond tussen de vermenigvuldiging van dezelfde pathotypen op verschillende daarvoor gevoelige aardappelrassen (Tabel 1 en 2). Tabel 3 geeft de indruk dat pathotype ABCD zich op de getoetste rassen minder sterk vermeerdert dan A op de daarvoor vatbare rassen.     

The isolation of a further new race of Erysiphe graminis DC. f.sp. hordei Marchal and the genetical basis of the resistance of ‘Lyallpur 3645’

Besides the race Amsel-C₂, a new race of barley mildew (Erysiphe graminis DC. f.sp.hordei Marchal) has been isolated from a still resistant variety L 94. This race has provisionally been denoted Lyallpur 3645-C₁₇. It is able to overcome the resistance of Lyallpur 3645.It appears most likely that the barley variety Lyallpur 3645 has two closely linked genes for resistance, one for hypersensitivity and the other for an intermediate type of reaction. The first is present in the variety Amsel and both in Heine 4808.The reactions indicate that race Lyallpur 3645-C₁₇ has only one gene for virulence in addition to the ones present in race Amsel-C₂.A survey is given of the seedling reaction of some 60 previously very or moderately resistant varieties, after infection with the two new races.Samenvatting Twee fysio's van gerstemeeldauw,Erysiphe graminis DC. f.sp.hordei Marchal zijn gevonden, waarvan één niet eerder is beschreven. Dit laatste fysio wordt voorlopig aangeduid als Lyallpur 3645-C₁₇, het andere is het zgn. Amsel-C₂-fysio.Met behulp van beide fysio's is duidelijk geworden dat de lijn Lyallpur-3645 twee nauw gekoppelde resistentiegenen bezit; een gen voor een overgevoeligheidsreactie en een ander gen voor een intermediaire reactie.In het ras Amsel is alleen het overgevoeligheidsgen aanwezig, in Heine 4808, evenals Amsel afkomstig van kruisingen met Lyallpur 3645, zijn beide genen aanwezig.Het fysio Lyallpur-3645-C₁₇ lijkt daarom één gen voor virulentie meer te hebben dan Amsel-C₂.Tenslotte is een overzicht gegeven van de kiemplantreactie na infectie met beide fysio's van ongeveer 60 gerstrassen die eerder zeer goed of matig resistent waren.     

Effects of fusaric acid on cells from tomato cultivars resistant or susceptible toFusarium oxysporum f. sp.Lycopersici

Cell suspension cultures were set up from two tomato cultivars, one resistant, (Rio grande) and one susceptible (63.5) toFusarium oxysporum f. sp.lycopersici. Growth rates of the two cell cultures were comparable. Toxicity of fusaric acid, expressed as the fresh weight loss, was analyzed: It was significant in both cases after 10 h, but toxicity was twice as high for 63.5 suspension cells. In the same way, electrolyte leakage caused by fusaric acid was three times more important for 63.5 suspension cells. Moreover, fusaric acid treatment resulted in an acidification of the extracellular medium for 63.5 suspension cells (0.4 pH unit), whereas an alkalization was observed for Rio grande suspension cells (0.2 pH unit). Preliminary experiments suggest that fusaric acid was partially metabolized by Rio grande suspension cells, however, no detoxified forms of fusaric acid were detected either in cells or in culture filtrates. For these two tomato cultivars, the differences in sensitivity to fusaric acid of cultivated cells correspond to the differences in plant susceptibility toFusarium oxysporum f. sp.lycopersici.Abbreviations BAP 6-benzylaminopurine - conductivity - 2,4-D 2,4-dichlorophenoxyacetic acid - EtOAc ethyl acetate - FA fusaric acid - resistivity     

Some new races ofPuccinia striiformis

In the Netherlands in 1961 three new field races were found ofPuccinia striiformis, the causal fungus of yellow rust on wheat. Two of these, viz. the Falco race and the Opal race, together with the already known Etoile de Choisy race, constitute the so-called Nord-group of races, which is now clearly distinguished from the so-called Rubis-group. Most dangerous and interesting is the third of the new races. This so-called Cleo race proved to be the first to break both resistance to the Nord-group and resistance to the Rubis-group. On wheat seedlings in the greenhouse all three new races behaved like green-house race W(ageningen) 8=B(raunschweig) 55.Samenvatting Er zijn van de schimmelPuccinia striiformis Westend., de veroorzaker van de gele roest van tarwe, in Nederland in 1961 drie nieuwe veldfysio's gevonden. Dit zijn het Falco-fysio, het Opal-fysio en het Cleo-fysio. De eerste twee bleken met het reeds bekende Etoile de Choisy-fysio een groep te vormen, de z.g. Nord-groep, die zich duidelijk onderscheidt van de reeds beter bekende Rubis-groep van fysio's. Eerstgenoemde groep kenmerkt zich o.a. door de aantasting van het tarweras Nord, de laatstgenoemde door de aantasting van Rubis (zie tabel 1). Het belangrijkst en het gevaarlijkst is het Cleo-fysio. Dit bleek voor zover bekend het eerste en enige fysio te zijn dat zowel de resistentie tegen de Rubis-groep als die tegen de Nord-groep doorbreekt. Het heeft zodoende een zeer breed aantastingsspectrum. Van de tarwerassen die voorkomen in de 39ste Nederlandse Rassenlijst voor Landbouwgewassen (1964) zijn de volgende negen rassen vatbaar voor het Cleo-fysio met een aantastingsgraad van 6 tot 9 (Internationale Schaal): Cleo, Cappelle Desprez, Heine's VII, Hector, Stella, Sambo, Mado, Wodan en Jufy I. Bovendien bleek het Cleo-fysio in vergelijking met de andere veldfysio's goed te overwinteren en in 1964 reeds op vele plaatsen in Nederland aanwezig te zijn. Het Cleo-fysio maakt het des te noodzakelijker bij de selectie op resistentie tegen gele roest te werken op een brede genetische basis. Bij toetsing op tarwekiemplanten in de kas gedroegen de drie nieuwe fysio's zich alle als het kasfysio W(ageningen) 8 =B(raunschweig) 55 (zie tabel 2).     

Variation of chrysanthemum virus B

In an attempt to unravel the complexity of chrysanthemum virus B eight isolates were grafted onto the chrysanthemum indicator cultivars Fanfare, Good News, Mistletoe, and Pink Marble. Six symptomatologically different entities could be distinguished. However, withantisera prepared against two of the isolates, no serological differences were detected. It is concluded that chrysanthemum virus B consists of many strains and that the number of strains that can be distinguished depends on the number of indicator cultivars used. The Good News, Yellow Doty, Nightingale, Improved Bronze Daisy and September Morn, mosaic viruses described by Brierley and Smith (1958) as well as the vein mottle, dwarf mottle and necrotic mottle viruses named by Hollings and Stone (1967) should be considered as strains of chrysanthemum virus B.Samenvatting In een poging de complexiteit van het chrysantevirus B te ontrafelen werden acht isolaten geënt op de chrysante-indicatorrassen Fanfare, Good News, Mistletoe en Pink Marble. Zes symptomatologisch verschillende eenheden konden worden onderscheiden (Tabel 1; Fig. 1,2 en 3), die echter serologisch niet verschilden. De conclusie wordt getrokken dat van het virus vele stammen voorkomen en dat het anntal te onderscheiden stammen afhangt van het aantal indicatorrassen dat men gebruikt. Ook de vijf mozaïekvirussen van Brierley en Smith (1958) en de leden van het leaf mottling complex van Hollings en Stone (1967) dienen als stammen van het chrysantevirus B te worden beschouwd.Stationed at the Research Station for Floriculture, Aalsmeer.     

Identification of blackeye cowpea mosaic virus from germplasm of yard-long bean and from soybean,and the relationships between blackeye cowpea mosaic virus and cowpea aphid-borne mosaic virus

Two potyvirus isolates, one from germplasm of yard-long bean (Vigna unguiculata ssp.sesquipedalis) introduced into the Netherlands, and another one from soybean plants (Glycine max) in Indonesia, were compared with two virus isolates of blackeye cowpea mosaic virus (BICMV) from the USA and a Moroccan isolate of cowpea aphid-borne mosaic virus (CAMV). It is proposed that all five isolates be now considered BICMV on the basis of host ranges, symptoms and serology. From our results, and a reassessment of the literature it is suggested to drop the name CAMV in favour of BICMV.Samenvatting Twee potyvirussen, de een in Nederland ingevoerd met genenmateriaal vanVigna unguiculata ssp.sesquipedalis en de ander uit planten van sojaboon (Glycine max) in Indonesië, werden vergeleken met twee isolaten van blackeye cowpea mosiac virus (BICMV) en een Marokkaans isolaat van cowpea aphid-borne mosaic virus (CAMV). Op grond van waardplantenreeksen, symptomen en serologie stellen de auteurs voor om alle vijf isolaten te beschouwen als BICMV. Gebaseerd op de verkregen resultaten en een kritische beschouwing van de literatuur wordt de aanbeveling gedaan om de naam CAMV te laten vallen ten gunste van BICMV.     

Physiological races and vegetative compatibility groups of butterhead lettuce isolates of Fusarium oxysporum f. sp. lactucae in Japan

Races were identified among butterhead lettuce isolates of Fusarium oxysporum f. sp. lactucae collected from three geographical areas of Hokkaido, Shizuoka, and Fukuoka in Japan by inoculation tests using Fujinagas race differential cultivars of lettuce (i.e., Patriot, Costa Rica No. 4, and Banchu Red Fire). Eighteen isolates from Shizuoka and Fukuoka were designated race 3, with two unknown vegetative compatibility groups (VCGs) that differed from Ogisos VCG 1 and 2. These two new VCGs were obtained from both Shizuoka and Fukuoka. On the other hand, three isolates from Hokkaido were classified as race 1 and identified as VCG 1, which represents a VCG of crisphead isolates from Nagano.     

The effect of some systemic nematicides on the control of Heterodera rostochiensis in the field

A stochastic model to estimate the multiplication ofHeterodera rostochiensis at low densities (maximum multiplication) in field experiments was developed. This was done to analyse the results of four trials performed to investigate the effect of some systemic nematicides on this multiplication.Varying effects were found using aldicarb in three years while methomyl and oxamyl did not do better. A comparison between phenamiphos and phensulfothion yielded no significant differences.Samenvating Voor het bepalen van de vermenigvuldiging vanHeterodera rostochiensis bij lage dichtheden (de maximum vermenigvuldiging) in veldproeven werd een stochastisch model ontwikkeld. Dit werd gedaan ten behoeve van de analyse van de resultaten uit vier proeven welke zijn uitgevoerd om de werking van enige systemische nematiciden op deze vermenigvuldiging te onderzoeken.Het effect van aldicarb was verschillend in drie jaren terwijl methomyl en oxamyl niet beter werkten dan aldicarb. Een vergelijking tussen phenamiphos en phensulfothion leverde geen significant verschil op (Tabel 1, 2, 3).     

Field resistance against potato virus Y infection using natural and genetically engineered resistance genes

Commercial tobacco cultivars BB16 (burley) and PBD6 (dark air cured) were transformed with the coat protein gene of lettuce mosaic potyvirus (LMV). Transgenic BB16 plants showed resistance to potato virus Y (PVY) infection, against the necrotic strain PVY-N Versailles, as well as the resistance breaking necrotic strain PVY-N 107. Transgenic PBD6, which carries the recessive va gene conferring resistance to PVY, was also protected against PVY-N 107. In the progenies of most BB16 and PBD6 transformants, 45% to 100% of the inoculated plants were immune to PVY infection. The rest of the plants were tolerant, with atypical attenuated non necrotic symptoms and reduced virus accumulation. No recovery was observed in the tolerant plants, which stably expressed detectable level of LMV coat protein. This suggested a protein-mediated mechanism of heterologous protection.     

Analysis of gene sequences for the nucleocapsid protein from <Emphasis Type="Italic">Tomato spotted wilt virus</Emphasis> for promoting RNA-mediated cross-protection using the <Emphasis Type="Italic">Potato virus X</Emphasis> vector system

Virus interactions between Tomato spotted wilt virus (TSWV) and Potato virus X (PVX) containing the nucleocapsid protein (N) gene sequences were examined to evaluate the capacity of the N gene sequences from TSWV to promote RNA-mediated cross-protection. Plants simultaneously inoculated with TSWV and PVX containing the 3 96bp of the N gene were highly resistant to TSWV infection, whereas no such resistance was observed in plants inoculated with TSWV and PVX containing the 5 96bp. These results suggest that the 3 portion of the N gene has a higher capacity for promoting RNA-mediated cross-protection of TSWV.     

Alternaria alternata in cotton (Gossypium hirsutum) cv. Acala: Effects on gas exchange,yield components and yield accumulation

The effect ofAlternaria alternata on gas exchange proceses, on total yield and on yield components in cottonGossypium hirsutum cv. Acala SJ-2, was examined under field conditions. Variations in disease severity levels were achieved by using three fungicide treatments (Fentin Acetate). Disease developed more rapidly on the upper canopy layer (>661 cm height) than on lower ones. Infections were not accompanied by leaf shedding. The main effect of the disease was a reduction on bolls' number. A significant increase in seedcotton and lint yield, as compared to the untreated control, was achieved by applying fungicides. It was found that omitting early and late applications was not followed by significant yield reduction. Alternaria leaf spot reduced photosynthetic rate more and transpiration rate less, than could be explained by the extent of infected leaf area alone.Samenvatting Het effect vanAlternaria alternata op fotosynthese en transpiratie, opbrengstcomponenten en totale opbrengst bij katoen (Gossypium hirsutum L.) werd onderzocht onder veldomstandigheden. Verschillen in aantastingsniveaus werden verkregen door fungicide (fentin acetaat) behandelingen. De ziekte ontwikkelde zich het snelst boven in het gewas (> 60 cm). Infectie ging niet gepaard met bladval. Het belangrijkste effect van de ziekte vormde een afname van het aantal vruchtdozen (bolls). Een significante toename van zaadkatoen (seedcottton) en van vezels (lint) ten opzichte van de onbehandelde controle werd verkregen door toediening van fungiciden. Achterwege laten van vroege en late bestrijdingen had geen significante opbrenstverlaging tot gevolg.A. alternata verlaagde de fotosynthesesnelheid meer en de transpiratiesnelheid minder dan verklaard kon worden uit de geïnfecteerde oppervlakte van het blad.     

Metabolism of phaseollin by different races of Colletotrichum lindemuthianum

The ability of four races of the bean pathogenColletotrichum lindemuthianum to metabolize the phytoalexin phaseollin in shake cultures was compared. Apart from some differences in the rate of conversion, all races metabolized the phytoalexin in the same way. Phaseollin was first converted to 6a-hydroxyphaseollin, and this product was further metabolized to 6a, 7-dihydroxyphaseollin. No metabolites of the latter compound could be detected.6a, 7-Dihydroxyphaseollin was as inhibitory as phaseollin to race 11, but was only slightly inhibitory to races 1, 2 and 1.Samenvatting Een vergelijkend onderzoek werd verricht naar het vermogen van vier fysiologische rassen van het bonepathogeenColletotrichum lindemuthianum om het fytoalexine phaseolline om te zetten.In schudculturen waaraan 10 g phaseolline/ml was toegevoegd, werd dit door alle fysio's op gelijke wijze omgezet, hoewel met verschillende snelheid (Fig. 1). Steeds werd phaseolline eerst omgezet tot 6a-hydroxyphaseolline, en dit produkt vervolgens tot een verbinding die geïdentificeerd kon worden als 6a, 7-dihydroxyphaseolline. Hierna konden geen verdere produkten worden aangetoond.6a, 7-Dihydroxyphaseolline was even fungitoxisch als phaseolline voor fysio 11, maar was slechts weinig fungitoxisch voor de fysio's 1, 2 en 1 (Tabel 1).De verschillen in omzettingssnelheid van phaseolline en in gevoeligheid voor phaseolline ee zijn omzettingsprodukten die tussen de fysio's gevonden zijn, zijn onvoldoende om de fysiospecifieke interacties tussen de boon en de verschillende fysio's vanC. lindemuthianum te verklaren.     

Biochemical properties of the pathogenesis-related proteins from tobacco

This review describes the discovery and identification of the pathogenesis-related proteins (PRs) from tobacco. In crude leaf extracts the PRs are distinguished from the proteins in uninfected plants by their solubility at pH 3, resistance to a range of proteases, and mobility in polyacrylamide gels upon electrophoresis (PAGE) in non-denaturing conditions. PAGE has been used as a qualitative and semi-quantitative assay for PRs, and their migration in gels made from different acrylamide concentrations has been used to identify charge and size isomers and electrophoretically identical PRs in different tobacco cultivars. The subunit composition and molecular weight (mol. wt) of the four PRs identified first in Xanthi-nc were determined by SDS-PAGE; staining the gels has shown that these same four proteins in Samsun NN did not contain carbohydrate, lipid or nucleic acid, nor were they isozymic forms of twenty five enzymes known to increase in activity following infection with TMV. Evidence suggests that most of the PRs in Xanthi-nc and Samsun NN are extracellular.The purification of several PRs from Xanthi-nc, Samsun NN and other tobaccos is described, as well as their mol. wt, subunit and amino acid composition. PRs 1a, b and c consist of a single polypeptide and have similar mol. wt and amino acid compositions. Antisera prepared against purified Xanthi-nc b₁ protein have been used to determine serological relationships between PRs and form the basis of a very sensitive quantitative assay using ELISA. The regulation of synthesis of some PRs has been shown to involve translational control.     

Bud necrosis,a storage disease of tulips. I. Symptoms and the influence of storage conditions

The symptoms of bud necrosis in tulip bulbs are described. This disorder is neither contagious nor hereditary. It is found more often and more severely in certain cultivars (viz Red Champion and White Sail) than in others (viz Rose Copland) in which it appears less frequently or not at all. The disease originates in the stamens of the flower-producing main bud during dry storage between lifting and planting of the bulbs. The occurrence of the disease in sensitive cultivars is promoted by storage of the bulbs under conditions of poor ventilation (viz packed in cardboard boxes) and at higher temperatures later in the storage period (after September 1).The experimental results suggest that there are several pathogenic factors and that the combined action of these factors can lead to bud necrosis; the primary factor is probably of physiological nature.Samenvatting Kernrot is een afwijking in tulpebollen die een bloeibare maat hebben. De ziekte ontstaat tijdens de droge bewaring van de bollen en begint met afwijkingen aan de meeldraden. Bij de beschrijving is onderscheid gemaakt tussen symptomen welke zich tijdens de droge bewaring voordoen aan de knoppen waaruit zich de bloeiende spruit zal ontwikkelen en symptomen welke zich voordoen aan de bollen tijdens de bloei te velde. Naar de mate waarin de knoppen en planten afwijken, wordt gesproken van meeldraadnecrose (Fig. 1A en 2), bloemnecrose (Fig. 1B en 4A), spruitnecrose (Fig. 1C en 4B), kernnecrose (Fig. 1D en 4C) en bolnecrose (Fig. 4D).Het is gebleken, dat de ziekte bij bepaalde cultivars (Red Champion en White Sail) vaak voorkomt, bij andere minder vaak (Rose Copland) of in het geheel niet. Er kon worden vastgesteld, dat de ziekte niet besmettelijk of erfelijk is.In de proeven werd het ontstaan van de afwijking bij Red Champion en White Sail bevorderd door de bollen te verpakken in kartonnen dozen (ventilatiebeperking) en door de bollen later in het seizoen (na 1 september) te bewaren bij hogere temperaturen dan daarvoor. Op grond van de proefresultaten wordt aangenomen dat de primaire oorzaak van de afwijking van fysiologische aard is. De aanwezigheid van schimmels, bacteriën en mijten moet als tweede oorzaak worden beschouwd.     

The effect of leaf age on incomplete resistance of coffee to Hemileia vastatrix

The influence of leaf age on incomplete resistance to race II of coffee leaf rust (Hemileia vastatrix), which is the most common race in Brazil, was tested in the greenhouse and in the field. Three stages of leaf age were distinguished: young leaves which had just fully expanded and still had a shiny appearance on the day of inoculation, adult leaves of 1 to 4 months old, and old leaves of 6 to 12 months old which were formed in the foregoing growing season.The effect of leaf age varied with the coffee genotype. With the susceptibleCoffea arabica cvs Mundo Novo and Catuai no important effect of leaf age on latency period and reaction type was observed. Lesion density, depending on inoculation method, was affected to some extent, older leaves showing lower values. With genotypes of theC. canephora cv. Kouillou, which varied in level of incomplete resistance, adult leaves appeared to be more resistant than young and old leaves. This adult leaf resistance was expressed mainly by a lower lesion density, but also by a longer latency period and a lower reaction type.Within the hybrid populations Icatu and Catimor, genotypes with race-specific incomplete resistance were tested and others of unknown specificity. Resistance was expressed mainly by a low reaction type. Generally, resistance decreased with increasing leaf age, which was occasionally associated with a complete change in reaction type. Contrary to cv. Kouillou, in Icatu and Catimor no higher susceptibility of young leaves than of adult leaves was observed.The incomplete resistance to race I of the differential CIFC H152/3, heterozygous for S_H4, was also better expressed in young leaves, older ones becoming gradually more susceptible.It is concluded that for screening incomplete resistance to coffee leaf rust leaves of different ages should be tested.Samenvatting Het effect van bladleeftijd op incomplete resistentie van koffie tegen fysio II van koffieroest (Hemileia vastatrix), het algemeen voorkomende fysio in Brazilië, werd getoetst in de kas en in het veld. Drie stadia in de bladleeftijd werden onderscheiden: jong blad dat net volgroeid was en nog glansde op de dag van inoculatie, volwassen blad van 1 tot 4 maanden oud en oud blad van 6 tot 12 maanden oud dat gevormd was in het voorafgaande groeiseizoen.Het effect van bladleeftijd varieërde met het koffiegenotype. Bij de vatbareCoffea arabica rassen Mundo Novo en Catuai werd geen belangrijke invloed waargenomen van bladleeftijd op latentieperiode en reactietype. Lesiedichtheid werd, afhankelijk van de inoculatiemethode, wel enigszins beïnvloed. Bij vijf genotypen van hetC. canephora ras Kouillou, die varieerden in niveau van incomplete resistentie, bleek volwassen blad veelal resistenter dan jong en oud blad. Deze resistentie uitte zich voornamelijk door een lagere lesiedichtheid maar ook door een langere latente periode en een lager reactietype.Van de hybride populaties Icatu en Catimor werden enkele genotypen met fysiospecifieke incomplete resistentie getoets alsmede genotypen waarvan de specificiteit van de resistentie onbekend was. Verschillen in resistentie uitten zich voornamelijk door verschillen in reactietype. Over het algemeen nam de resistentie af bij toenemende bladouderdom. Anders dan bij de cv. Kouillou werd bij Icatu en Catimor geen grotere vatbaarheid van jong ten opzichte van volwassen blad waargenomen. Bij sommige genotypen kwam resistantie zelfs alleen maar tot uiting in het jonge blad, terwijl het volwassen blad normaal vatbaar was. Een soortgelijk effect van bladleeftijd werd waargenomen bij inoculatie van de koffiedifferentieel CIFC H153/3, die heterozygoot is voor het resistentiegen S_H4, met het incompatibele fysio I.Er wordt geconcludeerd dat voor het bepalen van incomplete resistentie tegen koffieroest bladeren van verschillende ouderdom getoetst dienen te worden.     

Silene armeria,a test plant for carnation etched ring virus

A test plant grown from seed was discovered which may be useful for the detection of carnation etched ring virus (CERV) in carnations. InSilence armeria plants, infected with CERV, necrotic line patterns and blotches may develop about 2–3 weeks after inoculation, but this reaction is not very reliable. WhenS. armeria is infected with carnation mottle virus (CaMV) the plants show hardly perceptible symptoms consisting of a faint mosaic of the leaves and slight stunting of the plants. However, whenS. armeria plants, infected with CaMV, are inoculated with CERV, necrotic lines, rings and blotches develop quite clearly. Thus infection with CaMV makesS. armeria a useful indicator for CERV. Also in the carnation cultivar Joker a synergism exists between the two viruses, severe symptoms resulting from addition of CaMV to CERV-infected plants that otherwise show few if any symptoms.Samenvatting Een uit zaad gekweekte tosplant werd ontdekt, die van belang kan zijn voor het aantonen van het carnation etched ring-virus in anjers. WanneerSilene armeria besmet wordt met dit virus treedt er ongeveer 3 weken na de inoculatie een systemische reactie op bestaande uit necrotische lijnen, kringen en soms vlekken op de bladeren. Deze reactie is evenwel niet erg betrouwbaar. Wordt echter het etched ring-virus geïnoculeerd op planten vanS. armeria die reeds met het carnation mottle-virus besmet zijn — welk virus zwakke symptomen zoals een lichte bontheid in het blad en wat groeivertraging veroorzaakt — dan ontstaan weer de necrotische lijnen, kringen en vlekken. Hierdoor kan de plant als een betrouwbare indicator voor het etched ring — virus worden beschouwd. In de anjercultivar Joker kan ook een dergelijk synergisme aangetoond worden tussen de twee genoemde virussen. Wanneer Joker-planten zonder mottle-virus, maar met etched ring-virus, besmet worden met mottle-virus, verschijnt een heftig ziektebeeld bestaande uit bontheid van het jonge blad en hevige necrotische verschijnselen op de oudere bladeren.