Infection of tomato seed by different strains of tobacco mosaic virus with particular reference to the symptomless mutant MII-16

Eight different strains of TMV were used to inoculate tomato plants when the first truss was in flower. The proportion of the seeds infected by TMV was highest with the enation strain followed by tomato and winter necrosis strains. The other strains, viz. yellow ringspot, yellow mosaic, crusty fruit and tobacco strains and the symptomless mutant MII-16, either resulted in a low proportion of seeds with TMV or none at all. MII-16-inoculated plants consistently gave the lowest proportion of TMV-infected seeds. The possibility of using this strain to produce virus-free seeds is discussed.     

大豆干种子中大豆花叶病毒的RT-PCR检测

 应用改进的SDS-酚氯仿法,在沉淀RNA前先加入1/4体积无水乙醇、1/10体积5mol/L乙酸钾沉淀多糖,然后再用异丙醇沉淀RNA,成功地从大豆干种子中提取了大豆花叶病毒(SMV)总RNA;应用RT-PCR技术对大豆种子中携带的SMV进行了检测,同时以DAS-ELISA方法作比较,建立了能直接以大豆干种子为检测对象的SMV快速、灵敏、特异的RT-PCR检测技术。     

Accumulation of viral 126 kDa protein and symptom expression in tobacco systemically infected with different strains of tobacco mosaic virus

Tobacco mosaic virus strains W U1, flavum, V4 and masked, which induce symptoms in tobacco ranging from a severe mosaic to virtually no reaction, were used to study relationships between accumulation of viral 126 kDa protein, X-body formation and symptom expression. The RNAs of all strains encode proteins of similar sizes to those of the common strain W U1. Antisera against the coat and 126 kDa proteins of W U1 recognized corresponding proteins of the other three strains.All virus strains accumulated to substantial levels in systemically infected leaves, as evidenced by the presence of coat protein in virus crystals. The 126 kDa protein was localized in large X-bodies associated with nuclei in W U1- and flavum-infected tissue, but in tiny X-bodies, free in the cytoplasm, in masked-infected plants. Neither X-bodies, nor 126 kDa proteins were observed in V4-infected tissue. Since in vitro synthesized 126 kDa protein from V4 was not more sensitive to proteolysis than that from W U1 or flavum, accumulation of the protein in X-bodies in the latter seems to result from excess synthesis. The possibility that the X-bodies are involved in the expression of severe symptoms is discussed.     

Resistance of Capsicum species to tobacco,tomato and pepper strains of tobacco mosaic virus

A number ofCapsicum accessions including nine species were tested for resistance to TMV based on hypersensitivity. The tobacco strain MA and the tomato strain SPS, which were both isolated from tomato, and two pathogenically distinct pepper strains P 11 and P 8, were used. Of the 73Capsicum accessions tested 58 were resistant to MA and SPS, 31 were resistant to P 11 and five were resistant to P 8.Samenvatting Om verschillen in pathogeniteit tussen twee in Nederland voorkomende paprikastammen van het TMV nader vast te stellen, werd een aantalCapsicum-herkomsten, waaronder negen soorten, op resistentie getoetst. Hierbij werden de representatieve paprika-isolaten P 11 en P 8 vergeleken met de uit tomaat afkomstige isolaten MA en SPS als vertegenwoordigers van respectievelijk de tabaks- en tomatestam van het TMV. Bij het beoordelen van de symptomen duidden lokale, necrotische vlekken en afvallen van geïnoculeerde bladeren op resistentie, systemische necrosen of mozaïeksymptomen op vatbaarheid. In deze symptomen kwamen tussen de gebruikte stammen verschillen in virulentie tot uitdrukking. Er werden echter vooral verschillen in agressiviteit waargenomen met betrekking tot zowel afzonderlijke, voor resistentie uitsplitsende,Capsicum-herkomsten als het totale aantal getoetste herkomsten. Van de ruim 73 herkomsten waren er 58 resistent tegen MA en SPS, 31 daarvan tegen P 11, maar slechts vijf daarvan tegen P 8. Deze resistentie tegen P 8 werd gevonden inC. chinense.     

种传辣椒轻斑驳病毒病DAS-ELISA的检测

2003～2004年在北京、宁夏等地分批次从田间采集标样,利用辣椒轻斑驳病毒(PMMoV)抗体,采用双抗体夹心酶联免疫吸附反应(DAS-ELISA)对采集的标样进行检测,结果表明北京地区被检测的24个标样中,有19个样品为阳性,占79.17%,宁夏的23个样品中检出2个样品为阳性,占8.5%。     

3.85%病毒必克防治辣椒病毒病

室内生物测定表明 :3.85%病毒必克水乳剂对黄瓜花叶病毒接种前施药的预防效果为79.97% ,接种后施药的防治效果为74.93% ,均明显高于对照药剂1.5%植病灵和20%病毒A。小区药剂对比试验,3.85%病毒必克500倍液喷药 ,对辣椒病毒病的防治效果达78.1%。     

观赏百合感染黄瓜花叶病毒后的超微病变研究

 黄瓜花叶病毒(Cymbidium mosaic virus,CMV)是雀麦花叶病毒科(Bromoviridae)黄瓜花叶病毒属(Cucumovirus)的典型成员,寄主范围极其广泛,能侵染1000多种的单、双子叶植物.该病毒可经75种蚜虫传播,有些分离物还可通过种子传播,是寄主植物最多、分布最广、最具经济重要性的植物病毒之一^[1].     

Isolation and identification of pathogenic strains of tomato mosaic virus by host passage

Three isolates of tomato mosaic virus, A.8, SJ-64 and SL^a, assumed to contain the pathogenic strains 1 and 2, were each subjected to selection pressure by passage through different hosts in concurrent series. The sub-isolated obtained were tested at intervals on differential tomato lines heterozygous for each of the resistance genes Tm-1 and Tm-2 and for the combination of Tm-1 and Tm-2.Three preliminary passages throughSolanum pennellii followed by 22 passages through the tomato line CStMW-18 (Tm-1/Tm-1) resulted for A.8, SJ-64 and SL^a in sub-iolates, of strain 1. Three preliminary passages throughL. peruvianum P. I. 128655 followed by 22 passages through the tomato line Pérou-2 (Tm-2/Tm-2) resulted for A.8 and SL^a in sub-isolates of strain 2 and for SJ-64 in a sub-isolate of strain 1.2. Twenty passages through Pérou-2, followed by two additional passages through the tomato line Craigella Tm-1/+Tm-2/+ resulted for SJ-64 and SL^a in sub-isolates of strain 1.2 and for A.8 in a sub-isolate of strain 2.Samenvatting Op drie isolaten van het tomatemozaïekvirus, A.8, SJ-64 en SL^a, die naar alle waarschijnlijkheid de pathogene stammen 1 en 2 bevatten, werd selectiedruk uitgeoefend door een herhaalde waardplantpassage. Voor de afscheiding van stam 1 onderging elk van de isolaten eerst driemaal een passage doorSolanum pennellii en vervolgens 22 maal door de tomaatselectie CStMW-18 (Tm-1/Tm-1). Voor stam 2 passeerde elk isolaat eerst driemaalLycopersicon peruvianum P.I. 128655 en vervolgens 22 maal de tomaatselectie Pérou-2 (Tm-2/Tm-2). Op gezette tijden werden de sub-isolaten, verkregen uit de gelijktijdig verlopende passageproeven, getoetst op een differentiële reeks tomaatselecties. Deze waren heterozygoot en homozygoot voor de resistentiegenen Tm-1 en Tm-2 en voor de combinatie van Tm-1 en Tm-2.Voor elk van de isolaten A.8, SJ-64 en SL^a werden na passage door CStMW-18 sub-isolaten verkregen van stam 1. Terwijl voor A.8 en SL^a na passage door Pérou-2 sub-isolaten van stam 2 werden verkregen, leverde dezelfde passage voor SJ-64 een sub-isolaat, op van stam 1.2. Voor SJ-64 en SL^a gaven, twee passages door de tomaatselectie Craigella Tm-1/2 Tm-2/+ in aansluiting op 20 passages door Pérou-2 aanleiding tot de vorming van stam 1.2.In de discussie wordt op de mogelijke ontstaanswijze van stam 1.2 ingegaan.     

Occurrence and transmission of sowbane mosaic virus in seed from naturally infected plants of spinach (Spinacia oleracea)

Sowbane mosaic virus was isolated as a single infectious component from seedlings and seeds from a seed-lot of spinach (Spinacia oleracea) propagated in Hungary, and was identified by experimental host-range, thermal-inactivation point, dilution end-point, electron microscopy and serology.Chenopodium quinoa was more susceptible and/or sensitive to infection thanC. amaranticolor and was a better indicator host, butC. amaranticolor is of diagnostic value. This is the first report on natural infection of spinach by the virus and on its natural seed-transmission in spinach. Growing-on tests on whole seeds and infectivity tests on separate embryos and seed-coats showed that over 30% of the seeds' embryos were infected and c. 80% of the seed-coats contained the virus. The incidence of infection in the spinach crop from which the seed was obtained must have been high.     

Yield of glasshouse tomatoes as affected by strains of tobacco mosaic virus

In the latter part of the summers of 1963, 1964 and 1965 the effect of an early inoculation with different strains of tobacco mosaic virus (TMV) upon yield was investigated. All experiments were carried out in the same glasshouse-compartment and with the tomato variety Moneymaker, the plants being grown in plastic pails containing ordinary potting soil. In 1963 a green strain, a distorting strain and a yellow (or aucuba) strain were used, all capable of causing local lesions onNicotiana tabacum White Burley, which reaction is characteristic for the tomato-type of TMV. Since unfavorable conditions affected control plants more than infected plants, the green strain caused no significant loss of yield. Plants infected by this strain yielded only 3% less weight of fruit than the control plants and even had a 12% greater number of fruits. Plants infected by either the distorting or the yellow strain yielded 43 and 65% respectively less weight of fruit and 32 and 48% respectively fewer fruits. In 1964 the same green strain of the tomato-type TMV was compared with a green strain of the tobacco-type TMV, which is characterized by a systemic reaction on White Burley. Plants infected by the tomato-type and tobacco-type green strains ylelded 16 and 21% respectively less weight of fruit than the control plants and 11 and 18% respectively fewer fruits. In 1965 the same green strain of the tomato-type TMV was used and compared with another green strain of the same virus, which in addition caused local lesions onN. glauca, and with a yellow ringspot strain, which showed the tomato-type reaction on White-Burley. Plants infected with these three strains yielded 14, 18 and 17% respectively less weight of fruit than the control plants, but only 2, 6 and 6% respectively fewer fruits. The relatively small reduction in the number of fruits and an appreciable delay of the harvest probably resulted from the fact that the plants in this experiment were inoculated in the seedling stage.Samenvatting In 1963,1964 en 1965 werd in de nazomer het effect van een vroege inoculatie met verschillende stammen van het tabaksmozalekvirus (TMV) op de opbrengst van tomaat nagegaan. Alle proeven werden uitgevoerd in dezelfde kas en met het tomateras Moneymaker; de planten werden opgekweekt in plastic emmers die met gewone potgrond gevuld waren.In 1963 werden een groene stam, een misvormende stam en een gele (of aucuba-)stam gebruikt, welke alle in staat zijn de voor het tomaattype TMV karakteristieke lokale lesies te veroorzaken opNicotiana tabacum White Burley. Aangezien ongunstige omstandigheden de controleplanten nadeliger beinvloedden dan de ge'infecteerde planten, veroorzaakte de groene stam geen duidelijk opbrengstverlies. Planten, die met deze stam geinfecteerd waren, brachten slechts 3% minder aan vruchtgewicht op dan de controleplanten en zelfs 12% meer vruchten. Planten, geïnfecteerd met de misvormende of met de gele stam, brachten respectievelijk 43 en 65% minder aan vruchtgewicht op en respectievelijk 32 en 48% minder vruchten.In 1964 werd dezelfde groene stam van het tomaattype vergeleken met een groene stam van het tabakstype TMV, welke gekarakteriseerd wordt door een systemische reactie op White Burley. Planten, geïnfecteerd met de groene stam van het tomaattype of tabakstype TMV, brachten respectievelijk 16 en 21% minder aan vruchtgewicht op dan de controleplanten en respectievelijk 11 en 18% minder vruchten.In 1965 werd opnieuw dezelfde groene stam van het tomaattype TMV gebruikt en vergeleken met een andere groene stam van hetzelfde virus, welke bovendien lokale necrotische lesies veroorzaakt opN. glauca, en met een gelekringvlekkenstam, welke eveneens de tomaattype-reactie vertoont op White Burley.Planten, welke met een van deze stammen waren geïnfecteerd, brachten respectievelijk 14, 18 en 17% minder aan vruchtgewicht op dan de controleplanten, maar slechts 2, 6 en 6% minder vruchten. De betrekkelijk geringe reductie in het aantal vruchten en een aanzienlijke oogstverlating waren waarschijnlijk het gevolg van het feit dat de planten in deze proef in het kiemplantstadium waren geïnoculeerd.Stationed at the Glasshouse Crops Research and Experiment Station, Naaldwijk.     

Alternative hosts and seed transmissibility of soybean blotchy mosaic virus

Soybean blotchy mosaic virus (SbBMV) is an important virus of soybean in the warmer regions of South Africa. The presence of the virus is associated with blotchy mosaic symptoms on soybean leaves and significant annual yield losses. The virus is a member of the genus Cytorhabdovirus and persists between soybean growing seasons. In this study, multiple specimens of indigenous tree species, other crops and herbaceous weeds surrounding soybean fields with high disease incidences of SbBMV were tested for the presence of SbBMV by RT-PCR in order to determine whether the presence of alternative hosts facilitates the seasonal carry-over of the virus. Commercial soybean cultivars commonly grown in the region were also evaluated for seed transmissibility of the virus. A total of 487 accessions representing 27 different species were screened and one accession each of Flaveria bidentis, Lamium amplexicaule and Gymnosporia buxifolia tested positive for the presence of SbBMV and may serve as possible alternative hosts of SbBMV, allowing over-wintering of the virus when soybean is absent. Symptoms associated with SbBMV infection were not present in any of the 2, 829 seedlings collected from naturally infected SbBMV plants, and none of the 21 seedlings showing various abnormalities and tested by RT-PCR were positive. SbBMV does not appear to be seed transmissible in soybean at an incidence above that which numbers screened would have detected the virus. It was concluded that the presence of alternative plant hosts, functioning as viral reservoirs during the soybean off-season might allow for the re-emergence of the disease early in the soybean production season each year. Future work will investigate the role of Peragallia caboverdensis, the leafhopper vector of SbBMV, and specifically the possible propagative transmission of the virus in the persistence of the disease.     

The identification of bean mosaic,pea yellow mosaic and pea necrosis strains of bean yellow mosaic virus

Twelve virus isolates from pea, broad bean, red clover and yellow lupin have been compared with the B25 strain of bean yellow mosaic virus (BYMV-B25), the E198 strain of pea mosaic virus (PMV-E198) and the pea necrosis virus (E178), which were described earlier (Bos, 1970).On the basis of host ranges, symptoms and bean and pea varietal reactions most isolates could be classified into three groups, representatives of which did not differ appreciably serologically. These groups were considered to be typicalbean yellow mosaic virus isolates (E212, L1, B25),pea yellow mosaic strain isolates of BYMV (E198, E204, Kow28) andpea necrosis strain isolates of BYMV (E197, E199, E221). From these results and from a survey of literature it is concluded that PMV is only a strain of BYMV.The pea necrosis virus (E178), described earlier as a distinct entity, is still considered a different virus. A severe pea necrosis isolate (Kow14) resembled E178 in many respects and was also more distantly related serologically to the BYMV isolates tested. Four other virus isolates from pea and broad bean (E196, Vf15, Vf18 and Vf30) could not yet be identified. Lettuce mosaic virus (LMV) was found to be serologically rather closely related to BYMV.Results of cross-protection tests were erratic, and particle length measurements were no help in differentiating the strains and viruses studied.Samenvatting Twaalf virusisolaten uit erwt, tuinboon, rode klaver en gele lupine werden vergeleken met de eerder beschreven (Bos, 1970) B25-stam van het bonescherpmozaïekvirus (BYMV), de E198-stam van het erwtemozaïekvirus (PMV) en het erwtenecrosevirus (E178) (Tabel 1).Op grond van waardplantreeksen, symptomen en de reacties van bone- en erwterassen (Tabel 2) konden de meeste isolaten worden ingedeeld in drie groepen, waarvan vertegenwoordigers serologisch niet duidelijk verschilden (Tabel 5). Een groen erwteisolaat (E212) en een met zaad overgaand isolaat uit gele lupine (L1) bleken typische bone-isolaten van hetbonescherpmozaïekvirus, dat duidelijke symptomen veroorzaakt in de meeste bonerassen en groen mozaïek in erwt (Fig. 1A) en tuinboon. InChenopodium amaranticolor geven deze isolaten in tegenstelling tot alle andere getoetste isolaten gewoonlijk systemische symptomen, die met het lupineïsolaat zeer hevig zijn (Fig. 4A).Twee erwtegeelmozaïekisolaten (E198 en E204) en een isolaat uit rode klaver (Kow28), die geelmozaïek in erwt en tuinboon doen ontstaan en slechts milde symptomen in een deel der op het bonescherpmozaïekvirus reagerende bonerassen, werden opgevat als behorend tot deerwtegeelmozaïekstam van het bonescherpmozaïekvirus.Drie erwtenecrose-isolaten (E197, E199, E221), die necrose veroorzaken in erwt (Fig. 3) en tuinboon (Fig. 2) terwijl de bonerassen gewoonlijk overgevoelig bleken, werden beschreven alserwteecrosestammen van het bonescherpmozaïekvirus.De drie voor erwtemozaïek onvatbare erwterassen bleken immuun voor alle isolaten van het bonescherpmozaïekvirus behalve E197, dat een latente systemische infectie gaf in Relonce.Het eerder als een aparte eenheid beschreven erwtenecrosevirus (E178) gedroeg zich ook nu duidelijk verschillend van de bonescherpmozaïekvirusisolaten. Het isolaat Kow14, dat in erwt eveneens ernstige necrose veroorzaakte, leek op E178 in de necrose die werd teweeggebracht in erwt en tuinboon, in de lokale vlekken in komkommerzaadlobben en in het ontbreken van systemische necrose inLupinus angustifolius, maar de meeste bonerassen waren onvatbaar voor Kow14. Het was ook serologisch minder nauw verwant aan de onderzochte bonescherpmozaïekvirusisolaten.Vier andere virusisolaten uit erwt en tuinboon konden nog niet worden geïdentificeerd. Eén ervan (Vf18) vertoonde een unieke latente systemische infectie in alle drie mozaïekonvatbare erwterassen (Tabel 2).Resultaten van de premunitieproeven (Tabel 3) waren wisselvallig en nergens werd een volledige bescherming verkregen. Deeltjeslengtemetingen (Tabel 4) bleken niet van nut bij de onderscheiding van de onderhavige stammen en virussen.Uit de verkregen resultaten en uit een overzicht van de literatuur wordt tenslotte geconcludeerddat het erwtemozaïekvirus opgevat moet worden als een stam van het bonescherpmozaïekvirus. Het laatstgenoemde virus is tamelijk nauw verwant aan het slamozaïekvirus, zoals met een antiserum tegen dit virus werd aangetoond.De variabiliteit van het bonescherpmozaïekvirus en zijn relaties met een groep van nauw verwante virussen wordt verder besproken. Biologische eigenschappen van de onderhavige virussen hoeven niet samen te vallen met de lichamelijke eigenschappen van hun deeltjes, inclusief de serologische. De virussen en hun stammen kunnen gemakkelijk worden onderscheiden met behulp van een beperkte reeks van differentiërende waardplantsoorten (Tabel 6). Een indeling van de betrokken virussen op grond van pathogeniteit is zowel van betekenis om praktische redenen, als voor het verkrijgen van inzicht in hun ontstaan.Guest worker from May through November 1973 as a fellow of the International Agricultural Centre, Wageningen. Research worker of the Institute of Plant Genetics, Polish Academy of Sciences, Pozna, Poland.     

北京地区辣椒上黄瓜花叶病毒和甜菜西方黄化病毒复合侵染的分子鉴定

辣椒是我国重要的蔬菜和经济作物,受多种病毒危害。2014年在北京市顺义区调查时发现部分种植的辣椒植株上叶片大面积黄化,边缘症状明显,个别植株叶片轻微上卷。提取典型症状样品的总RNA,反转录得到cDNA,分别用黄瓜花叶病毒(Cucumber mosaic virus,CMV)特异引物和马铃薯卷叶病毒属(Polerovirus)通用引物进行PCR检测,CMV特异引物和马铃薯卷叶病毒属通用引物分别扩增得到约650bp和1 400bp的特异条带。测序和核苷酸序列比对表明,其分别与CMV和甜菜西方黄化病毒(Beet western yellows virus,BWYV)序列同源性最高为99%和96%。这是对我国种植的辣椒上发生的CMV和BWYV复合侵染的首次报道。     

Infection and necrosis of cowpea mesophyll cells by tobacco necrosis virus and two strains of tobacco mosaic virus

When cowpea mesophyll tissue with or without any epidermal layer was inoculated with tobacco necrosis virus (TNV), local necrotic lesions were produced. In epidermal strips isolated after inoculation of intact leaves local lesions were never observed. Homogenates of epidermal strips removed within 30 min after inoculation of the leaf with the cowpea strain of tobacco mosaic virus (Cp-TMV) or with TNV and incubated on agar for 2 or 4 days were not infectious. However, when clusters of mesophyll cells or vein pieces were still attached to the epidermal strips after stripping, the homogenates showed virus activity. When cowpea leaves were inoculated with Cp-TMV or a common strain of TMV (TMV-U) infective virus material was present in the mesophyll tissue as measured in the homogenates, at the moment of stripping, i.e. within 10 min after inculation.It may be concluded that cowpea mesophyll cells can act as primary sites of viral ingress into the leaf and that the epidermis is not required for necrosis production after virus inoculation.Samenvatting De mogelijkheid werd onderzocht om cowpea-mesofylcellen zonder de aanwezigheid van epidermiscellen met TNV te infecteren. Kleine lokale necrotische lesies werden 40–72 uur na inoculatie zichtbaar waaruit blijkt, dat bij cowpea de epidermis niet noodzakelijk is voor de vorming van TNV-lesies. Geïsoleerd epidermisweefsel vertoonde nooit lokale lesies. Homogenaten van met TNV geïnoculeerde en daarna geïsoleerde cowpea-epidermisstukjes werden getoetst op virusactivitiet. Als de stukjes volledig vrij waren van mesofylcellen of nerfweefsel, dan vond daarin geen virusvermeerdering plaats tijdens een incubatie van 2 of 4 dagen op agar. Als na het strippen nog enkele mesofylcellen of nerfstukjes aanwezig waren, kon wel enige virusactiviteit in de homogenaten worden aangetoond.In cowpeabladeren die geïnoculeerd werden met de cowpea-stam van TMV of de normale stam van TMV had infectieus virusmateriaal al binnen 10 min na inoculatie het mesofyl bereikt. Blijkbaar is in cowpeabladeren de epidermis niet noodzakelijk voor de binnenkomst van virus of voor de necroseproduktie na virusinoculatie.     

Shoot meristem tissue of tobacco inoculated with Cucumber mosaic virus is infected with the virus and subsequently recovers from infection by RNA silencing

Distribution of Cucumber mosaic virus (CMV) in shoot meristem tissue of CMV-inoculated tobacco was successively analyzed with immunohistochemical microscopy and in situ hybridization. CMV signals were detected in the tissue at 7 days postinoculation (dpi), but then they decreased and disappeared after 14dpi. Detailed observation confirmed CMV invasion of shoot apical meristem at 6–8dpi. Short interfering RNA corresponding to CMV RNAs was first detected at 7dpi and was detected up to 24dpi. These results suggest that the shoot meristem tissue is infected with CMV but subsequently recovers from the infection by RNA silencing.     

人工接种CGMMV后与西瓜倒瓤相关部分生理指标的研究

 本研究以辽宁省田间主栽西瓜品种“京欣”为试材,通过测定多聚半乳糖醛酸酶(PG)的活性,以及乙烯、丙酮酸及丙酮酸代谢产物—乳酸、乙醛、乙醇含量的变化,明确了西瓜感染黄瓜绿斑驳花叶病毒后上述生理指标的改变与西瓜倒瓤的关系。研究结果表明:接种处理的西瓜果实授粉后7 d和28 d PG出现2次活性高峰,PG活性过高将导致果肉软化;乙烯含量亦在授粉后21~28 d明显高于健康对照,这一变化将导致果肉水渍化败坏;无论接种早晚,西瓜果实内丙酮酸及丙酮酸代谢产物均有不同程度的积累。定植期接种处理的西瓜,授粉后21 d时西瓜果实内丙酮酸含量为健康对照的2.51倍,35 d时达健康对照4.09倍;授粉后7 d乳酸含量已显著高于对照,35 d时接种处理的西瓜果实内的乳酸含量迅速增加至43.5 μmol·g^-1FW,达健康对照的4.7倍;乙醛含量随着西瓜成熟逐渐增加,尤其是授粉后21~35 d乙醛含量增加速度极为迅速,35 d时达健康对照的26.4倍;乙醇含量授粉后7 d最高,达健康对照的10.1倍,随后有所下降。于压蔓期接种处理的西瓜果实,授粉后21 d,丙酮酸、乳酸、乙醛含量明显高于健康对照,但均低于定植期接种处理的,乙醇含量与健康对照无明显差异,也就是说,感染该病毒越早,对西瓜的生长影响越明显。     

Defence responses of pepper (Capsicum annuum L.) infected with incompatible and compatible strains of Phytophthora capsici

In this study, we investigated the activities of β-1,3-glucanase and peroxidase enzymes in the leaves of pepper cultivar A3 infected with the incompatible strain PC and the compatible strain HX-9 of Phytophthora capsici. The activities of β-1,3-glucanase and peroxidase enzymes substantially increased in the incompatible interactions compared to the compatible interactions. We also analysed the expression patterns of four defence-related genes, including CABPR1, CABGLU, CAPO1 and CaRGA1, in the leaves and roots of pepper inoculated with different strains of P. capsici. All gene expression levels were higher in the leaves than in the roots. Markedly different expression patterns were observed between incompatible and compatible host-pathogen interactions. In the incompatible interactions, the expression levels of CABPR1, CABGLU and CAPO1 genes in leaves increased by a maximum of 17.2-, 13.2- and 20.5-fold at 24, 12 and 12 h, respectively, whereas the CaRGA1 gene expression level increased to a lesser degree, 6.0-fold at 24 h. However, in the compatible interactions, the expression levels of the four defence-related genes increased by a maximum of 11.2-, 8.6-, 7.9- and 2.0-fold at 48, 24, 48 and 72 h, respectively. Compared to the leaves, the expression levels of the four defence-related genes were much lower in the roots. The highest levels of mRNA were those of the CABPR1 gene, which increased 5.1-fold at 24 h in the incompatible and 3.2-fold at 48 h in the compatible interactions. The other three genes exhibited lower expression levels in the incompatible and compatible interactions. These results further confirmed that defence-related genes might be involved in the defence response of pepper to P. capsici attack.     

不同抗性玉米品种接种甘蔗花叶病毒(SCMV)后4种防御酶活性变化研究

 植物在长期进化过程中,不断抵御外部伤害,包括有害生物的入侵,其体内逐渐形成了一套完整的保护机制。     

Cucumber mosaic virus populations in Tunisian pepper crops are mainly composed of virus reassortants with resistance‐breaking properties

Cucumber mosaic virus is one of the most prevalent viruses in Tunisian pepper crops, where it has been detected in 68% of plants developing mosaic symptoms, making it essential to characterize the molecular and biological properties of local CMV populations. Two hundred and seventy‐eight isolates collected in the late 1990s, 2006 and 2008–2010 were characterized genetically. Isolates belonging to the three phylogenetic subgroups of CMV (IA, IB and II) were detected, but surprisingly, 90% of the isolates were reassortants between subgroups IA and IB, with two predominant haplotypes, IB‐IA‐IA and IB‐IA‐IB (nomenclature according to the subgrouping of the three genomic RNAs). The IB‐IA‐IA haplotype was present in all regions surveyed, while IB‐IA‐IB was observed only in northern Tunisia. This situation was unexpected, because CMV reassortants were previously thought to be counterselected in nature, and this raises the questions of the origin of IB strains in Tunisia and of the widespread distribution of these two reassortant types. Phylogenetic studies revealed low diversity within haplotypes, whatever the locality or the year of sampling. However, analysis of haplotype frequencies revealed a high genetic differentiation between CMV populations, which was better explained by the localities of sampling than by years. Geographic distances affected the differentiation of CMV populations, mainly between north and central Tunisia. When tested against a polygenic resistance to CMV movement in pepper, 55 of 57 isolates tested were able to break the resistance, indicating that this resistance would not be useful for controlling CMV in Tunisian pepper fields.