Contribution of lipoprotein lipase activity to the differential growth of three adipose tissue depots in young broiler chickens

1. The growth of three distinct adipose tissue depots around the abdomen, neck and thigh was measured in a commercial strain of broiler, and related to the changes in activity of lipoprotein lipase within each depot.

2. At 10 d of age there was no significant difference between the weights of the depots. Thereafter the abdominal fat pad exhibited a much greater rate of growth than the other two depots so that by 55 d of age the abdominal fat pad was 4 times the size of the leg depot and 3.4 times the size of the neck depot.

3. Changes in total lipoprotein lipase activity for all three depots showed a similar pattern to the changes in their weight.

4. When [¹⁴C]‐VLDL was injected intravenously into birds at 15 and 57 d of age the percentage taken up into the abdominal fat pad was greater than that into the other two depots at both ages. At 57 d of age the abdominal fat pad had a 2.3‐fold greater uptake than at 15 d whereas the other two depots showed no significant differences at the two ages.

5. These results provide further evidence for a key role of lipoprotein lipase in regulating adipose tissue growth in broilers. They also demonstrate that although the abdominal fat pad has been used in a number of studies of adipose tissue metabolism it is not necessarily representative of other depots.     

Morphological study of bacterial pneumonia of feedlot cattle: Determination of age of lesions

Lungs from 48 feedlot cattle that had died from bacterial pneumonia were examined grossly and microscopically. Criteria based on microscopic lesions were adopted to age these pneumonias. In 38 cases, pneumonic lesions were of relatively uniform age throughout the affected tissue. In eight other cases, the presence of older lesions confined to one or two lobes suggested a previous episode of pneumonia. The aging criteria adopted were in agreement with the duration of the observed clinical signs in 26 cases. In 13 other cases, the pneumonia was estimated to be of longer duration than suggested by the history, whereas in the remaining nine cases, it was estimated to be more recent. Areas of tan discoloration of the parenchyma surrounded by white or yellow borders were considered the best areas to examine microscopically since they offered the best chances of revealing necrosis and fibrosis, the main lesions used to age the pneumonia.     

Rearing temperature and the meat yield of broilers

1. One hundred and twenty (60 male and 60 female) 21‐d‐old Ross 1 broiler chicks were reared in cages in rooms kept at 21°C or 31°C and were killed at body weights of 1.0, 1.5, 2.0, 2.5 or 3.0 kg.

2. Birds reared at either of the two temperatures ate similar quantities of food to reach their slaughter weight although at 31°C they took longer to reach it.

3. The meat yields of the birds at each slaughter weight were similar at both rearing temperatures, but at body weights greater than 2.0 kg, the broilers reared at 21 °C had more breast meat than those reared at 31°C.

4. Females ate more food than males to reach each of the slaughter weights. The females deposited more fat and had a greater skin weight than the males and, although they had a similar amount of total meat, they had more breast meat.     

Diurnal and seasonal occurrence,feeding habits and mating behavior ofMaladera matrida adults in Israel

Adult populations ofMaladera matrida Argaman (Coleoptera: Scarabaeidae), a beetle highly injurious to agricultural crops, were studied in the coastal plain of Israel from 1985 to 1988. There were two generations annually. Adults emerged in March, April or May and disappeared in October or November. The beetles are on the wing, mate, and feed at twilight and in the dark. Feeding and mating behavior, sex ratio, and preferred food plants were studied.     

Notes on the role of water potential in the pathogenesis of fire blight,caused by Erwinia amylovora

The rate of multiplication of fire blight causing bacteriumErwinia amylovora (Burrill) Winslow et al. depends on the availability of water. Water availability can be quantified by means of the parameter water potential. The relationship between water potential and relative multiplication rate ofE. amylovora was derived from experiments of L. Shaw (1935). This relationship appears to be applicable toE. amylovora in plant tissues and in nectar of flowers.Multiplication and expansion ofE. amylovora in a restricted space, e.g. an intercellular hole, creates a pressure, which may cause schizogenic cavities in soft tissue. Strong tissue, however, may be able to resist this multiplication pressure of the bacteria, so that symptom progression can be prevented. A hypothesis is formulated on how the multiplication pressure may be quantified by means of the parameter water potential. Expansion of bacterial ooze may alo be due to absorbtion of water without increase of dry weight (e.g. a daily cycle of shrinkage and expansion). This expansion may give rise to a swelling pressure, which again may be quantified by means of the parameter water potential.Samenvatting De vermenigvuldigingssnelheid van de bacterie die bacterievuur veroorzaakt (Erwinia amylovora (Burrill) Winslow et al.,), hangt af van de beschikbaarheid van water. De beschikbaarheid van water kan worden gekwantificeerd met de parameter waterpotentiaal. De relatie tussen waterpotentiaal en relatieve vermenigvuldigingssnelheid vanE. amylovora werd afgeleid uit experimenten van L. Shaw (1935, Cornell University Agricultural Experiment Station, Ithaca. Memoir 181). Deze relatie kan zowel worden toegepast op de pathogenese in planteweefsel als op de epifytische ontwikkeling in nektar.Vermenigvuldiging vanE. amylovora in een beperkte ruimte, bijvoorbeeld in een intercellulaire holte, creëert een druk, die tot scheuren van zacht weefsel kan leiden. Sterk weefsel kan de vermenigvuldigingsdruk van de bacteriën vermoedelijk wel weerstaan, zodat uitbreiding wordt verhinderd. In een hypothese wordt beschreven hoe de vermenigvuldigingsdruk zou kunnen worden gekwantificeerd met behulp van de parameter waterpotentiaal. Wateropname door bacterieslijm zonder toename van het drooggewicht (bijvoorbeeld een dagelijkse gang van krimpen en zwellen) kan ook leiden tot een druk. Deze druk kan eveneens worden berekend met de parameter waterpotentiaal.     

Resistance to yellow rust in Triticum dicoccoides. II. Crosses with resistant Triticum dicoccoides sel. G-25

A comparison was made between the genes in 29 new selections of wild emmer wheat resistant to yellow rust over wide geographic areas and the previously extensively studied selectionTriticum dicoccoides G-25. In 23 selections the resistance may be conferred by 1 dominant gene; these include 11 selections in which the gene is different from the dominant gene in sel. G-25 and two others in which the genes were closely linked or allelic to the gene in G-25, differing from sel. G-25 by race-specificity. Two dominant genes different from the gene in sel. G-25, seem to be present in one selection. In five selections the resistance may be conferred by one or two recessive genes, including three instances in which the recessive gene was associated with a dominat gene. Our findings show that at least 19 out of the 29 selections studied possess genes which are different from the gene inT. dicoccoides sel. G-25.Samenvatting In dit onderzoek werden 29 nieuwe resistente wilde-emmer selecties (Triticum dicoccoides) gekruist met de reeds uitvoerig bestudeerde resistente selectie G-25, om na te gaan of de resistentie van de nieuwe selecties wordt veroorzaakt door genen op dezelfde locus als het dominante gen in sel. G-25 of dat er andere loci bij zijn betrokken. De ouders, de F₁-en F₂-populaties van een bepaalade selectie werden in het kiemplantstadium getoetst met één Israëlisch gele-roest isolaat van fysio 2E0 of van fysio 2E18. In de uitsplitsende F₂-populaties werden de niet-sporulerende planten als resistent beschouwd en de sporulerende als vatbaar.In de F₂-populaties van 12 herkomsten werden geen vatbare planten gevonden, hetgeen er op duidt dat de resistentie wordt veroorzaakt door een gen op dezelfde locus als het gen in G-25 of door een gen dat neuw gekoppeld is aan het gen in G-25. Voor twee van deze herkomsten kan op basis van een fysio-specifieke interactie worden vastgesteld dat de resistentie berust op allelen die verschillen van het allel in sel. G-25. In 11 herkomsten werd een uitsplitsing voor twee dominante gene gevonden (RS=151), waarbij het tweede dominante gen uit de getoetste nieuwe selectie afkomstig is. De aanwezigheid van twee dominante genen verschillend van het gen in sel. G-25 werd gevonden in één herkomst (631). In de overige vijf selecties bleek de resistentie te worden veroorzaakt door één of twee recessieve genen waarnaast in drie gevallen ook nog een dominant gen werd gevonden.De resultaten tonen aan dat tenminste 19 van de 29 bestudeerde selecties resistentiegenen bezitten die verschillen van het gen inT. dicoccoides sel. G-25. Slechts in twee van deze selecties kan het gen allel zijn met het gen in sel. G-25.     

The significance of VA-Mycorrhiza to future arable farming in the Netherlands

Present conditions of high inputs and narrow rotations render the importance of vesicular-arbuscular mycorrhiza (VAM) in arable farming in the Netherlands rather low. Changes expected in the near future under the influence of economic pressures and environmental problems may change this situation. This is discussed in the light of some such expected changes in Dutch arable farming.De huidige Nederlandse akkerbouw is zeer intensief. Ze heeft in het algemeen een nauwe rotatie met slechts enkele gewassen (aardappelen, granen en suikerbieten) en een ruime toepassing van kunstmest en bestrijdingsmiddelen. Het is te verwachten dat er onder invloed van toenemende problemen met het milieu, afnemende bodemproduktiviteit en lagere prijzen voor nu geteelde gewassen ten gevolge van overschotten een tendens zal zijn in de richting van een meer geïntegreerde landbouw. In de bestaande akkerbouw werken zowel hoge kunstmestgiften (met name N en P) en bestrijdingsmiddelen negatief op VAM-vorming. Naarmate het gebruik van kunstmest en bestrijdingsmiddelen in de nabije toekomst wellicht zal verminderen, kan worden verwacht dat zowel de aanwezigheid als het belang van VAM in de nederlandse landbouw zal toenemen. Het laatste zal vooral het geval zijn indien de vruchtwisseling wordt verruimd met de teelt van andere gewassen (zoals vlinderbloemigen) met een hogere VAM-afhankelijkheid dan die van het huidige gewasassortiment. Het zou zeer verstandig zijn zich reeds nu te beraden over vormen van bedrijfsvoering die VAM zoveel mogelijk stimuleren en daardoor meer profijt trekken van de door deze symbiose geboden voordelen.     

Check-list for scientific names of common parasitic fungi. Series 3b: Fungi on bulbs: Amaryllidaceae and Iridaceae

This list is a continuation of Series 3a (Neth. J. Pl. Path. 94 (1988), Supplement 1), an account of the nomenclature of common parasitic fungi on bulbs as used in official publications of the Netherlands Society of Plant Pathology and the Netherlands Ministry of Agriculture and Fisheries. The selected names include one new species,Curvularia gladioli Boerema & Hamers, one new pathogenic form,Fusarium oxysporum f.sp.croci Boerema & Hamers, and one new combination,Sclerotium narcissi (Sacc.) Boerema & Hamers.A contribution towards the costs of publication provided by the Landbouw Export Bureau Fund, Wageningen, is gratefully acknowledged.     

A review of models of landscape change

Models of landscape change may serve a variety of purposes, from exploring the interaction of natural processes to evaluating proposed management treatments. These models can be categorized as either whole landscape models, distributional landscape models, or spatial landscape models, depending on the amount of detail included in the models. Distributional models, while widely used, exclude spatial detail important for most landscape ecological research. Spatial models require substantial data, now more readily available, via remote sensing, and more easily manipulated, in geographical information systems. In spite of these technical advances, spatial modelling is poorly developed, largely because landscape change itself is poorly understood.To facilitate further development of landscape models I suggest (1) empirical multivariate studies of landscape change, (2) modelling of individual landscape processes, (3) explicit study of the effect of model scale on model behavior, and (4) scaling-up results of studies, on smaller land areas, that have landscape relevance.     

The impact of the Department of Phytopathology at the Wageningen Agricultural University, as evaluated by citation analysis

The results of a citation analysis of all publications by the Department of Phytopathology which appeared in the period 1969–1987, but based on citations recorded by the Science Citation Index only, are presented. Together with the results of an analysis of self-citations by the eight most cited authors they suggest, that phytopathology as a science is poorly covered by the Science Citation Index.Een citatie-analyse van alle in de periode 1969–1987 verschenen publikaties van de Vakgroep Fytopathologie omvatte uitsluitend citaties voorzover vermeld in de Science Citation Index (SCI).Enkele vermeldenswaardige resultaten betreffen de krommen, die de cumulatieve citatie-aantallen weergeven (Figuren 1b en 2b) en de grafiek, die de relatieve bijdrage van uiteenlopende publikaties aan het totaal der citaties uitbeeldt (Fig. 3). Uit Fig. 2b blijkt, dat het citatieverloop van een gemiddelde publikatie het karakter van een logistische groeikromme vertoont: na een lagfase en een fase van exponentiële groei vlakt de kromme at naar een stationaire fase. Uit Fig. 3 kan worden afgeleid, dat weinig artikelen veel, en vele weinig tot het totale aantal citaties bijdragen; zo nemen 25 van de in totaal 321 geciteerde artikelen 50% van het totale aantal (3659) citaties voor hun rekening!