Additional species of aphidoidea in Israel

Data are presented on 25 species of aphids recorded in Israel during the last 25 years. Information is provided on their host plants, localities and dates of collection. The occurrence of 11 of these species has not been reported previously. Three of the species are noxious:Cinara cupressi (Buckton),Monellia caryella (Fitch) andAphis citricola van der Goot (= ?A. spiraecola Patch).     

Inactivation of sclerotia of Rhizoctonia solani on potato tubers by Verticillium biguttatum,a soil-borne mycoparasite

Experiments in the laboratory and on farms with potato tubers in storage are described in which sclerotia ofRhizoctonia solani were inactivated after inoculation of infected tubers with a suspension of conidia and hyphal fragments ofVerticillium biguttatum. Sclerotia on freshly harvested tubers can be killed in a period of six to eight weeks, provided that (1) a direct contact between sclerotia and conidia ofV. biguttatum is obtained, (2) the temperature during the storage period is at least 15 °C, but preferably closer to 20 °C during the first weeks, and (3) the relative humidity of the air between the tubers is at least 99%. Seed tubers are only certified as export quality if the infection withR. solani, visible as sclerotia on the tubers, is assessed as below a specified incidence. To restore the economical value of tubers with many sclerotia, living sclerotia can be inactivated byV. biguttatum. However, also dead sclerotia have to be removed, as dead and living sclerotia cannot be distinguished visually by inspectors. A satisfactory way to remove dead sclerotia from tubers has not yet been found.     

A Streptomyces species identified as the cause of carrot scab

Samenvatting In 1986 werd een ernstige schurft-aantasting bij peen (Daucus carota) gevonden met name in NO-Nederland. Vanuit schurftlesies werd steeds weer eenzelfde type streptomyceet geïsoleerd. In proeven met zeven isolaten van peen en één van aardappel bleek dat deze morfologisch en biochemisch sterk overeen kwamen, terwijl alle isolaten, ook dat van aardappel, pathogeen waren voor peen Amsterdamse bak.De hier onderzochte isolaten komen sterk overeen met een soort die in de literatuur bekend is alsStreptomyces scabies, de veroorzaker van aardappelschurft.S. scabies is echter een ongeldige naam door het ontbreken van een typestam. Zolang er niet een geldig neotype is gepubliceerd kan geen speciesnaam aan deze isolaten worden gegeven. Taxonomisch en nomenclatorisch onderzoek is dus gewenst, evenals onderzoek naar schade, invloed van vruchtwisseling met aardappel en/of andere gewassen en effectieve bestrijding (wellicht door beregening?) van schurft bij peen.     

Infection process of Rhizoctonia solani on Solanum tuberosum and effects of granular nematicides

The infection process ofRhizoctonia solani AG-3 was studied on potato sprouts, cv. Bintje, in growth chamber trials at 15 °C. Initially hyphae ofR. solani grew predominantly in the longitudinal direction of the sprouts (runner hyphae). They tended to follow the junctions between epidermis cells as was observed by SEM. The hyphae formed side-branches mainly half-way of the subterranean parts of the sprouts. They branched several times with short swollen cells to form infection cushions. Lesions developed only underneath the infection cushions and were first observed five days after inoculation. The necrotic area was proportional to the area covered with infection cushions on the sprouts. Depth of the lesions could extend up to the vascular bundle. Sprouts were colonized only in healthy tissue in the epidermal layer underneath the infection cushion and in necrotic tissue. A few days after appearance of the lesions,R. solani formed brown, uninfective mycelium on and in the circumference of these lesions.Aldicarb did not influence any part of the infection process. Ethoprophos delayed the emergence of sprouts, but increased the number of sprouts per tuber. As soon as sprouts had emerged, growth was considerably promoted by ethoprophos. Ethoprophos delayed the appearance of lesions and reduced their size. Oxamyl showed the same effects to a smaller extent.As the size of lesions appears to be proportional to the size of the infection cushions, any agents that change the size of the infection cushions, such as pesticides or antagonists, may alter the severity of the disease.Samenvatting Het infectieproces vanRhizoctonia solani AG-3 werd bestudeerd op aardappelspruiten, cv. Bintje, in een klimaatcel bij 15C. Aanvankelijk groeide de schimmel met runnerhyfen voornamelijk in de lengterichting van de spruit. Via SEM kon waargenomen worden, dat de hyfen hierbij vooral over de begrenzingen van de epidermiscellen groeiden. Het mycelium vormde veel zijvertakkingen, bestaande uit iets gezwollen korte cellen, welke voornamelijk halverwege op het ondergrondse deel van de spruit gevormd werden. Een dichte massa van deze cellen vormde een infectiekussentje. Lesies, welke vanaf vijf dagen na inoculatie werden waargenomen, bevonden zich slechts onder spruitoppervlak bezet met infectiekussentjes. De lesiegrootte was recht evenredig met het spruitoppervlak dat bezet was met infectiekussentjes. De diepte van de lesies reikte tot aan de vaatbundels. De spruit werd alleen door de schimmel gekoloniseerd in gezond epidermisweefsel onder het infectiekussentje en in necrotisch weefsel. Enkele dagen na verschijning van lesies vormde R.solani bruin, niet infectieus, mycelium op en rondom de lesies.Aldicarb had geen effect op het infectieproces. Ethoprophos vertraagde de opkomst en verhoogde het aantal tot ontwikkeling gekomen spruiten per knol in gestoomd zand. Direct na opkomst had ethoprophos echter een sterk groeistimulerend effect. Ethoprophos vertraagde de lesievorming en reduceerde de lesiegrootte, vergeleken met onbehandelde planten. Oxamyl vertoonde deze effecten in geringere mate.Daar de lesiegrootte direct gecorreleerd blijkt met de grootte van het infectiekussentje, mag verwacht worden dat elke beïnvloeding van de ontwikkeling van het mycelium van R.solani, bijvoorbeeld door pesticiden of antagonisten, een verandering van de lesiegrootte ten gevolge heeft.     

Gas-phase clusters: spanning the States of matter

Gas-phase clusters, which are weakly bound aggregates comprised of either atoms or molecules, often display properties that lie between those of the gaseous and condensed states. Interesting questions arise concerning how large a cluster must be before it will display bulk properties. Currently there is extensive research activity directed toward studies of their formation and varying properties and reactivity as a function of the degree of aggregation. Results serve to elucidate at the molecular level the course of change of a system to be followed from the gas to the condensed state, thereby enabling a spanning of the states of matter.     

Dynamic properties of molecularly thin liquid films

An experimental technique is described for simultaneously measuring the static and dynamic interactions of very thin liquid films between two surfaces as they are moved normally or laterally relative to each other. Film thickness can be measured and controlled to 1 angstrom. Initial results are presented of the transition in the physical properties of liquid films only one molecular layer thick to thicker films whose properties are practically indistinguishable from the bulk. In particular, the results show that two molecularly smooth surfaces, when close together in simple liquids, slide (shear) past each other while separated by a discrete number of molecular layers, and that the frictional force is "quantized" with the number of layers.